نکته ای از معراج السعاده / شمّه ای از آداب روزه (2)
….. و از جمله آداب روزه دار آن است که ، در هنگام افطار دل او
مضطرب باشد و در میان خوف و رجا معلق باشد ؛
زیرا نمی داند روزه او قبول شده یا نه .
و این حالی است که باید در آخر هر عبادتی باشد.
روایت شده است که : حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در روز
عید فطری به جماعتی گذشت که مشغول خنده بودند! حضرت فرمودند :
ماه رمضان را خدای تعالی میان بندگان خود قرار داده که در آن سبقت بر
طاعت و عبادت او گیرند .
پس جماعتی گوی سبقت در ربودند و به سعادت فایز گردیدند و طایفه یی
پس درافتند و هلاک شدند . پس عجب برای کسی که مشغول خنده و
بازی باشد در روزی که سبقت گیرندگان در آن فایز شدند و بطّالان و
هرزه کاران زیان کردند .
آگاه باشید ! به خدا قسم که ، اگر پرده برداشته شود ، نیکوکار مشغول نعمت
خود ، و بدکار گرفتار بدی های خود گردد و احدی به لهو و لعب نپردازد .
( معراج السعاده ، ملا احمد نراقی ، ص 881 )