وَلَا تُفْسِدُواْ فِى الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفاً وَطَمَعاً

إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ

(سوره اعراف ، آیه 56 )

پس از اصلاح زمین، در آن دست به فساد نزنید و خداوند را با بیم

و امید بخوانید، قطعاً رحمت خداوند به نیكوكاران نزدیك است.

آیه ‏ى قبل، رابطه ى انسان با خدا را مطرح كرد، این آیه رابطه‏ ى

انسان با مردم را.

امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند به واسطه‏ ى پیامبر و قرآن،

زمین را اصلاح كرد و فرمود: بعد از اصلاح فساد نكنید.

آرى، آمدن هریك از انبیا، یك اصلاح بزرگ اجتماعى را بدنبال دارد

و انحراف از آیین و دستورات آنان، عامل فساد و تباهى در جامعه است.

بین دو فرمان «اُدعوا» در آیه‏ ى قبل و این آیه، جمله‏ ى

«لا تفسدوا فى الارض»آمده تا اشاره كند كه دعاى زبانى باید

همراه با تلاش اصلاح طلبانه‏ ى اجتماعى باشد، نه با زبان

دعا كردن و در عمل فساد نمودن.

این آیه و آیه ى قبل، شرایط كمال دعا و آداب آن و زمینه‏ هاى

استجابت را مطرح كرده است، كه عبارتند از:

الف: دعا همراه با تضرّع. «تضرّعان»

ب: دعا پنهانى و دور از ریا. «تضرّعا و خفیة»

ج: دعا بدون تجاوز از مرز حقّ.«انّه لا یحبّ المعتدین»

د: دعا همراه بیم و امید. «خوفاً و طمعا»

ه: دعا بدون تبهكارى. «لا تفسدوا»

و: دعا همراه با نیكوكارى. «المحسنین»

لقمان حكیم به فرزندش فرمود:

فرزندم! اگر دل مؤمن را بشكافند در آن دو نور خواهند یافت؛

یكى نور ترس الهى و دیگرى نور امید و رحمت كه هر دو با هم یكسانند.

منبع : تفسیر نور ، محسن قرائتی

التماس دعا