آیت ا… توکل استاد اخلاق حوزه علمیه بابل و نماینده یکی از ادوار گذشته مجلس خبرگان رهبری به دلیل امر به معروف یک زن بدحجاب توسط همسر این زن مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

این اتفاق زمانی رخ داد که این زن و شوهر خودروی خود را در مقابل منزل آیت ا… توکل پارک نموده و پس از پیاده شدن از خودروی خود ، با توجه به آنکه این زن حجاب مناسبی نداشته از سوی آیت ا… توکل مورد امر به معروف قرار می گیرد که همسر وی با این استاد اخلاق درگیر می شود و پس از درخواست آیت اله توکل از وی برای پایان قائله ، وی اظهار داشته : « دل خوشی از شما ندارم ، شما به چه حقی به خانم من بابت حجابش تذکر دادید و … » آیت اله توکل در پاسخ گفت: « امر به معروف وظیفه من می باشد ، حتی اگر به قیمت جانم تمام شود » که در این حین این فرد اقدام به ضرب و شتم ایشان نمود.

پس از حضور مامورین انتظامی در صحنه جهت دستگیری ضارب که با مقاومت وی مواجه بود و در حالی که ضارب با اهانت به آیت الله توکل می گفت: “شما مامور نیستید ، شما نوچه های این آیت اله هستید."در نهایت موفق به دستگیری وی شدند.

چندی پیش نیز یک آمر به معروف در چمستان نور به دلیل تذکر به دو مسافر که با پوشش بسیار نامناسب از سوی آنان مورد حمله قرار گرفته و از ناحیه گردن به وسیله شیشه نوشابه مجروح و به بیمارستان منتقل شد.

رواج این گونه ضرب و شتم ها و اهانت ها به آمرین معروف و عدم برخورد مناسب با ضاربین این جرات را به اهانت کنندگان به شئائر اسلامی می دهد که به راحتی هنجارهای فرهنگی و اجتماعی جامعه اسلامی را زیر پا بگذارند و امر به معروف و نهی از منکر به راحتی به دست فراموشی سپرده شود.

رهبر معظم انقلاب در بیاناتی در تاریخ ۱۳۷۱/۰۷/۲۹ خود بقدری برای امر به معروف و نهی از منکر شان و مقام قائل می شوند که می فرمایند اگر احساس کنم در قضیه ای از ناهی از منکر حمایت نشده است خودم وارد قضیه می شوم .

اما حالا این را مقایسه کنید با همین جریان اخیری که پیش آمده، بی تفاوتی و احساس وظیفه نکردن دستگاه های مسئول در برابر ناهی از منکر میتواند چه خسارات جبران ناپذیری به فرهنگ اسلامی ما داشته باشد.

این اتفاقات تا زمانی که تغییری رخ ندهد قطعا ادامه خواهد داشت . حرف شوهر آن خانم بی حجاب وقیح ، شاید خیلی هم(به فهم خودش) بی ربط نبود، آن موقع که گفت :« دل خوشی از شما ندارم ، شما به چه حقی به خانم من بابت حجابش تذکر دادید و … » وقتی حمایت نباشد همین می شود که دیگر ناهیان منکر جرات امر و نهی کردن را نمی کنند چون پشتوانه ای ندارند. مزد دغدغه و عمل به شرع مقدس را با کتک خوردن و چاقو خوردن می گیرند و دیگر هیچ.

منبع: یزد بانو