شهیدی که درروز عاشورا دوبار کشته شد
اگر بگوییم” سوید انماری ” دوبار کشته شد ؛ یکبار پیش از حسین
و یک بار پس از حسین ، سخن گزافه نگفته ایم .
سوید کشته شد ، پس از جای برخاست و جنگیدن گرفت . سپس
کشته گردید . سوید از مجاهدان بزرگ است . پیرمردی است نبرد
دیده و جنگ آزموده . عابدی است زاهد ، کثیر الصلوة ، شجاعی
است دلیر و قهرمانی است بی نظیر .
روز شهادت در میدان رزم به نبرد پرداخت ، جانفشانی کرد تا زخم
فراوانی برداشت و سراپا غرق خون گردید و به رو بر زمین افتاد و
در خون بغلتید و از هوش برفت .
یزیدیان گمان بردند که وی کشته شده ، او را به خود واگذاردند و
سرش را از تن جدا نکردند.
هنگامی که پیشوا شهیدان در خون غلتید و شهید گردید ، یزیدیان
فریاد می کشیدند : حسین کشته شد ، حسین کشته شد. هلهله
می کردند ! پیروزی را به یکدیگر تبریک می گفتند . فریاد می کشیدند!
عربده سردادند !
سوید به هوش آمد و دانست پیشوا کشته شده از جای برخاست و راه
پیشوا را پیش گرفت ، شمشیرش را ربوده بودند ، کاردی به دست آورد
و بر یزیدیان حمله ای سخت کرد .
ترس و بیم سپاه یزید را فرا گرفت . گمان بردند که یاران حسین دوباره
زنده می شوند و به جهاد می پردازند ، و این بار پیروزی ایشان قطعی
خواهد شد .
جماعتی آهنگ گریز کردند ، جماعتی به مقاومت پرداختند و جماعتی
با دو دلی بایستادند و ناظر معرکه شدند ، تا ببینند سرانجام چه خواهد
شد . آیا شهدای دیگر هم از جای برمی خیزند یا نه ؟ همان که دیدند
سوید به تنهایی می جنگد و شهدای دیگر در خون خفته اند و دیگر
بر نمی خیزند ، دانستند که سوید به هوش آمده و جهاد می کند .
گردش را گرفتند و شهیدش ساختند .
( پیشوای شهیدان ، آیت الله سید رضا صدر ، ص 403)
