امام رضا «ع» فرمود: محرم ماهى بود كه اهل جاهليت نبرد را در

آن حرام مى‏ دانستند و خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت

ما را هتك كردند و ذرارى و زنان ما را اسير كردند و آتش به خيمه‏ هاى

ما زدند و آنچه بنه در آن بود چپاول كردند و در امر ما رعايتى از رسول

خدا «ص» نكردند روز شهادت حسين «ع» چشم ما را ريش كرد و

اشك ما را روان ساخت و عزيز ما را در زمين كربلا خوار كرد و گرفتارى

و بلا به ما دچار ساخت تا روز قيامت بر مانند حسين بايد گريست اين

گريه گناهان بزرگ را بريزد سپس فرمود :پدرم را شيوه بود كه چون

محرم مي شد خنده نداشت و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم روز

دهم روز مصيبت و حزن و گريه‏ اش بود و مي فرمود در اين روز حسين

كشته شد

الأمالي (للصدوق) ، ترجمه كمره ‏اى، متن، ص: 128