امام صادق علیه السلام فرمودند :

سجده شکر به جا آوردن بر هر مسلمانی واجب است .

نمازت را به سبب آن به اتمام برسان و به سبب آن

خدایت را از خودت راضی کن و به سبب آن است که

ملائکه از تو متعجب و شگفت زده می شوند .

به درستی که بنده زمانی که نماز می خواند و سپس

سر بر سجده شکر می نهد ، پروردگار حجاب های

موجود میان بنده و فرشته ها و ملائک را می گشاید

و می گوید :

ای ملائکه من ! به بنده ام بنگرید . واجبم را به جای

آورد و عهدم را برای من تمام نمود . سپس برای من

نسبت به آنچه که برایش نعمت نموده ام ، سجده

شکر به جا آورد . ای فرشتگان من ! برای او از نظر

شما چه چیزی در نزد من وجود دارد ؟

پس ملائکه می گویند : ای پروردگار ما ! رحمت تو .

پس پروردگار می فرماید: سپس برای او چیست از

پاداش ؟

می گویند : ای پروردگار ما ! بهشت تو .

سپس پروردگار می فرماید : برای او دیگر چیست ؟

می گویند : ای پروردگار ما ! کفایت مهم هایش .

پس پروردگار باز می فرماید : سپس برایش چیست ؟

امام علیه السلام فرمودند : چیزی از خیر ها نماند

مگر آنکه ملائکه آن را گفتند .

پس خداوند می فرماید : پس از آن دیگر چیست ؟

ملائکه می گویند : ای خداوند ما ! علمی برای ما نیست !

پروردگار می فرماید : ای فرشتگان من ! برایش شکر

می کنم همان گونه که برایم شکر به جای آورده است و

برایش روی می آورم با فضلم و رحمتم را برایش نشان

می دهم .

منبع : ” الجواهر السنیة فی الاحادیث القدسیه ” نوشته شیخ حر عاملی رحمة الله علیه