داستان مسجد مهمان کُش / آدمهاي ضعيف که به اينجا بيايند خود را مي بازند و مي ميرند.
مثلي است که در مثنوي آورده، مي گويد در يکي از شهرها مسجدي بود [1]
که به “مسجد مهمان کُش” معروف شده بود. مي دانيد قديمها مهمانخانه و
مانند آن نبوده و اگر کسي وارد محلي مي شد و دوست و آشنايي نمي داشت
مسجد را مسکن مي گزيد. مسجدي بود که معروف شده بود که هر کس مي آيد
اينجا شب مي خوابد، صبح که مي روند، جنازه اش را بيرون مي آورند و کسي
هم نمي دانست علت قضيه چيست. يک آدم غريبي آمد، رفت در آن مسجد
بخوابد، مردم گفتند آنجا نرو، اين مسجد نمي دانيم چگونه است که هر کس
مي آيد شب در اينجا مي خوابد صبح جنازه اش را بيرون مي آورند، زنده
نمي ماند.
گفت: من ديگر از زندگي بيزارم و از مرگ هم نمي ترسم، من مي روم. هر کار
کردند گوش نکرد و رفت در آنجا خوابيد.
ضمنا آدم شجاع و دليري بود. آن نيمه هاي شب که شد صداهاي هولناکي از
اطراف اين مسجد بلند شد: آي تو کي هستي که آمده اي اينجا؟ الان خفه ات
صفحات: 1· 2
چه زیباست عید امسال به جای هفت سین ، هفت میم داشه باشیم
چه زیباست عید امسال به جای هفت سین ، هفت میم داشه باشیم…
مادر
مولا
محسن
میخ در
ماتم
مشکی
مدینه
……………………………………………….
حواسمان باشد هفت میم فراموش نشود
ای علی! اگر خداوند به وسیلهی تو یك نفر را هدایت كند، ارزش این عمل از عبادت جن و انس بالاتر است.
…به فکر منبر هم نباش که حتما منبری باشی و مردم بیایند ، پای
منبرتو ، حتی اگر روی زمین هم بود بنشین و کلاس تشکیل بده ،
بچه ها را جمع کن حدیث بگو ، مساله بگو ، از کم بودن جمعیت
هم نترس . حضرت رسول اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـمیفرماید:
یا علی! لئن یهدی الله بك رجلاً، افضل من عباده الثقلین ؛
ای علی! اگر خداوند به وسیلهی تو یك نفر را هدایت كند، ارزش این
عمل از عبادت جن و انس بالاتر است.
اگر یک نفر هم بیشتر جمعیت نداشتی عیب ندارد . واعطی بود در
مشهد می نشست می گفت : بسم الله الرحمن الرحیم هیج کس
پای صحبتش نبود تا خطبه می خواند 4 ،5 نفر جمع می شدند .
تا یک مساله می گفت ، چند نفر می آمدند و همچنین تا حدیث را
می خواند عده ای دیگر جمع می شدند ، تا آخر منبر موقع دعا کردن
مسجد گوهر شاد پر از جمعیت می شد .
( آداب الطلاب ، شاکر برخوردار فرید ، ص 192 )
حضرت موسی علیه السلام و برادرش مدت ها پشت در کاخ فرعون ایستادند تا این که آن ها را راه دادند . این اهمیت تبلیغ را می رساند .
حضرت موسی علیه السلام و برادرش مدت ها پشت در کاخ فرعون
ایستادند تا این که آن ها را راه دادند . این اهمیت تبلیغ را می رساند .
حالا یعضی تا یک واقعه ای می شود یا یه چیزی به آن ها گفته می شود
قهر می کنند و منبر و مسجد نمی روند و تعطیل می کنند . مثل حضرت
یونس علیه السلام که قومش را رها کرد و رفت و خدا هم او را در شکم
ماهی گرفتار کرد . لذا شغل مبلغی خیلی ارزش دارد و باید امکاناتی
در اختیار مبلغین اسلام قرار گیرد.
آیت الله فلسفی (حفظ الله) که در مشهد ساکن حتی برای علماء بزرگ
وقتی که وارد می شدند، از جای بلند نمی شدند برای من نقل کردند که
میرزای شیرازی (رحمه الله) به علت کسالتی که داشتند . روزی یک
روحانی ساده ای با عمامه ای درهم وارد شد، میرزا با تمام قامت، برای او
ایستاد و در موقع رفتن، تا دم در او را مشایعت کرد. اطرافیان تعجب کرده و
از آیه الله میرزای شیرازی پرسیدند این شخص کی بود؟ میرزای شیرازی
فرمودند: این شخص در نجف اشرف درس خوانده و مجتهد شده؛ بعد برای
تبلیغ تشییع، و اهل بیت(ع) به یک شهر سُنّی نشین رفته و گفت: من
آخوند مکتبی هستم بچه هایتان را بفرستید تا به آنها قرآن یاد بدهم. بعد
از سالها آن بچه ها بزرگ شدند و این آقا کم کم هم را شیعه کرد و با اهل
بیت و اسلام حقیقی، آشنا نمود این قدر یک مبلغ اهمیت دارد….
( آداب الطلاب ، شاکر برخوردار فرید ، ص 192)
فکر می کنید چقدر چیزهایی رو یاد گرفتیم و بهش عمل نکردیم که الان فراموش کردیم ؟؟؟
امروز داشتم فایل نهج البلاغه رو گوش می کردم به این
حکمت زیبا رسیدم که امام علی علیه السلام می فرمایند :
علم طبیعتا با عمل همراه است پس هر کس علم به چیزی
پیدا کرد به آن معلوم عمل نمود ، و علم به عمل دعوت می کند
اگر عمل آن را اجابت کرد با آن خواهد بود وگرنه کوچ می کند
و از صحنه وجود آدمی خارج می شود (حکمت 366 نهج البلاغه )
وَ قَالَ عليه السلام الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ وَ الْعِلْمُ
يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ (عَنْهُ)
دیدم چقدر این حکمت زیباست و چقدر در زندگی ما جاری هست .
چقدر چیزهایی رو یاد گرفتیم و بهش عمل نکردیم که الان فراموش
کردیم . در مورد درسهامون هم همینه ، درس رو می خونیم ولی
چون تکرار نمیشه از یادمون میره از انجام کارهای عملی که غفلت
می کنیم و درس هایی که هم که باید تکرار بشه و تطبیق داده بشه
انجام نمی دیم و زود فراموشمون میشه .نمی دونم چرا همیشه
دنبال این هستیم چیز جدیدی یاد بگیریم ولی سعی نمی کنیم به
چیزهایی که یاد گرفتیم عمل کنیم .
خدایا ! خودت کمک کن به آن چه می دونیم و علم پیدا کردیم عمل
کنیم تا به فرمایش آقا از وجودمون کوچ نکنه .