1- حسن بن راشد مى‏گويد: به امام صادق (ع) گفتم: فدايت شوم، آيا مسلمانان بجز عيد فطر و قربان عيد ديگرى دارند؟

فرمود: آرى، اى حسن! عيدى است كه بزرگ‏تر و گرانقدرتر از آنهاست.

گفتم: آن چه روزى است؟

فرمود: روزى كه امير مؤمنان (ع) به عنوان پيشواى مردم نصب گرديد.

گفتم: فدايت شوم، آن چه روزى است؟

فرمود:روزها مى‏گردد و آن روز هيجدهم ذى الحجّه است.

گفتم: فدايت شوم، چه عملى سزاوار است در آن روز انجام دهيم؟

فرمود: اى حسن، آن روز را روزه بگير، و بر محمّد (ص) و خاندانش بسيار درود بفرست، و از كسانى كه نسبت به آنان ستم كردند و حقّشان را انكار نمودند بيزارى بجوى، زيرا همه پيامبران به اوصياى خود فرمان مى‏دادند كه روزى را كه در آن به وصايت رسيده‏اند عيد بگيرند.

راوى مى‏گويد: گفتم: كسى از ما كه آن روز را روزه بگيرد چه پاداشى دارد؟

فرمود: پاداش روزه شصت ماه را خواهد داشت، و روزه روز بيست و هفتم رجب را نيز ترك مكن، زيرا آن روزى است كه نبوّت بر محمّد (ص) فرو فرستاده شده و ثوابش مانند ثواب روزه شصت ماه براى شماست.

2-نيز از حسن بن راشد نقل شده است كه گفت: از امام صادق (ع) پرسيدند:
آيا مؤمنان غير از عيد فطر و قربان و جمعه عيد ديگرى دارند؟

فرمود: آرى، عيدى بزرگ‏تر از اينها دارند؛ روزى كه امير مؤمنان (ع) به خلافت نصب شد، و رسول خدا (ص) پيمان ولايت را براى او در غدير خم بر گردن مردان و زنان نهاد.

گفتم: آن چه روزى است؟

فرمود: روزها در گردش است. سپس فرمود: روز هيجدهم ذى الحجّه است.

راوى مى‏گويد: آن گاه امام (ع) فرمود: عبادت در آن روز با عبادت هشتاد ماه برابر است، و سزاوار است در آن روز خدا بسيار ياد شود، و بر پيامبر (ص) بسيار درود بفرستند، و مرد براى خانواده‏اش در هزينه زندگى توسعه دهد.

3-مفضّل بن عمر از امام صادق (ع) نقل كرده است كه فرمود: روزه روز غدير خم كفّاره گناهان شصت سال خواهد بود

(ثواب الاعمال-ترجمه انصارى، ص: 147)