على بن مغيرة گويد: به حضرت أبى الحسن (كاظم) عليه السلام عرض كردم:

كه پدر من از جد شما پرسيده از ختم قرآن در هر شب؟

و جد شما فرموده بود: هر شب،

و به او عرض كرده بود: در ماه رمضان؟

جد شما فرموده بود: و در ماه رمضان،

پدرم به او عرض كرده بود: آرى هر چه توانائى داشته باشم (بخوانم)؟

(فيض (ره) گويد: محتمل است در اينجا چيزى افتاده و ساقط شده باشد)

و پدرم چنين بود كه چهل بار قرآن را در ماه رمضان ختم ميكرد و من نيز

پس از پدرم (بهمين اندازه ‏ها) ختم ميكنم گاهى بيشتر و گاهى كمتر

به اندازه فراغت و شغلم و باندازه نشاط و كسالتم؟ و چون روز عيد فطر

شود يك ختم آن را هديه رسول خدا (ص) كنم، و يكى را هديه على

عليه السلام و يكى را هديه حضرت فاطمه عليها السلام و همچنين

براى هر يك از ائمه (ع) تا برسد به شما كه براى هر يك يكى هديه كنم

و تا باين حال رسيده ‏ام چنين كرده‏ ام، براى من در برابر اين عمل چه

پاداشى هست؟

فرمود: پاداشت اين است كه روز قيامت با ايشان باشى،

گفتم:اللَّه اكبر! اين است پاداش من؟

تا سه بار فرمود: آرى.

أصول الكافي،محمد یعقوب کلینی ، ترجمه مصطفوى، ج‏4، ص: 423