امام صادق علیه السلام فرمودند:
مردى نزد پيغمبر آمد و گفت:
يا رسول اللَّه، به كه احسان كنم؟
فرمود: به مادرت، گفت سپس به كه؟
فرمود: به مادرت ، گفت: پس از آن به كه؟
فرمود: به مادرت ، گفت: سپس به كه؟
فرمود: به پدرت.
منبع : کتاب :اصول کافی ، نوشته : محمد بن یعقوب کلینی ، ترجمه : محمد باقر کمره ای ، ج 4 ، ص 471
زنان نيز مثل مردان مي توانند به معنويت کامل و والا برسند. زنان در تاريخ نقش بسزايي ايفاء نموده اند و يکي از زناني که در تاريخ اسلام، چهره درخشاني ازخود بجا نهاده و نماد ايثار و فداکاري و عشق به اهل بيت ـ عليهم السلام ـ بوده است، ام البنين ـ سلام الله عليها ـ مي باشد.
ام البنين يعني مادر فرزندان (پسران) کنيه ي زنان عرب است او زني بود که فرزنداني تربيت کرد در خانه ي علي که در تاريخ ماندگار شدند و براي بشريت در وفاداري، ادب، شجاعت، سخاوت و ايمان الگو هستند؛ ام البنين، مادر يگانه سقاي تاريخ است که عباس نام دارد، عباس که نامش دل عارفان را صفا مي بخشد و خاطر مومنان را از آن جهت که در کربلا و در پيشگاه برادر بزرگش ايثار نمود، آکنده از عشق به خدا مي کند.
از محمّد بن جهم روايت شده:
امام رضا (ع) بسيار انگور دوست مى داشت، پس مأمون مقدارى انگور تهيّه كرد و در بيخ دانه هاى آن سوزنهاى زهر آلود فرو كرد و چند روز بعد سوزنها را بيرون آورد و انگور را به نزد امام بردند و امام از آن انگور تناول كرد و همان امر باعث شهادت آن حضرت شد.
پس از وفات امام رضا (ع) مأمون يك شبانه روز مرگ او را مخفى داشت، آنگاه بدنبال بعضى از علويان فرستاد و در حضور آنها اظهار تألم و ناراحتى كرد و گريست و جسد سالم امام رضا (ع) را به آنها نشان داد تا بدانند، مأمون آن حضرت را به قتل نرسانده است!
هرثمه نقل مى كند: نيمه شب امام مرا خواست تا به حضور او بروم، وقتى به خدمت امام (ع) رسيدم، فرمود: مأمون تصميم دارد مرا مسموم سازد، آگاه باش كه بعد از شهادتم، او مى خواهد مرا غسل دهد و در پشت قبر هارون دفن كند، به او بگو دست نگهدارد تا فرزندم از مدينه بيايد و مرا غسل دهد و بر من نماز خواند، چون امام را فقط امام مى تواند غسل داده و بر او نماز بخواند، آنگاه به مأمون بگو جلوى قبر پدرش را بشكافد، قبرى آماده آشكار خواهد شد كه بايد مرا آنجا دفن كنيد.
همان طور كه امام (ع) فرموده بود واقع شد و امام غريبانه در ديار طوس در قريه سناباد به خاك سپرده شد، آن محل اكنون مشهد الرّضا و قبله عاشقان اهل بيت و دوستداران ائمه عليهم السلام است و پيامبر اكرم (ص) فرموده اند: (در آينده پارهاى از تن من در ديار خراسان به خاك سپرده مى شود، هر مؤمنى كه او را زيارت كند، خداوند عزّ و جلّ بهشت را بر وى واجب و آتش را بر بدنش حرام مى كند).
بدين سان آن گوهر تابناك و پاره تن رسول اللَّه (ص) مظلومانه به شهادت رسيد، درود خدا بر او و پدران و فرزندان اطهرش باد.
منبع : قصص الأنبياء ( قصص قرآن - ترجمه قصص الأنبياء جزائرى)، نعمت الله بن عبد اللهجزائرى، ص 817
امام صادق عليه السّلام فرمود:
زمانى كه رحلت امام حسن نزديك شد، به شدت گريست و فرمود:
من بر امرى بزرگ و هولناك وارد مى شوم كه هرگز بر مثل آن وارد نشده بودم.
سپس وصيّت كرد كه در بقيع دفنش نمايند. و خطاب به برادرش امام حسين فرمود:
برادر! مرا بر تختى بگذاريد و كنار قبر جدّم رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله ببريد تا با او
تجديد پيمان كنم. سپس به كنار مزار مادرم فاطمه بنت اسد برده و در آنجا دفن نماييد.
اى پسر مادرم! مى بينيد كه مردم خيال مى كنند كه مرا كنار قبر رسول خدا صلّى اللَّه عليه
و آله مى خواهيد دفن كنيد، لذا جمع مى شوند و غوغا مى كنند تا مانع اين كار شوند.
تو را به خدا قسم مى دهم كه به خاطر من، هيچ خونى ريخته نشود ! وقتى امام حسين
عليه السّلام برادرش را غسل داد و كفن نمود، او را بر تختى قرار داد و به طرف قبر جدّش
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله حركت داد تا با او تجديد پيمان كند. مروان بن حكم و يارانش
از بنى اميّه، مقابل حضرت قرار گرفتند و گفتند:
آيا سزاوار است عثمان در خارج از مدينه دفن شود ولى حسن در كنار قبر پيامبر؟
هرگز نخواهيم گذاشت تا چنين شود! در اين هنگام عايشه سوار بر استرى بود، از راه
رسيد و گفت: مرا با شما چه كار اى بنى هاشم! آيا مى خواهيد كسى را داخل خانه
من نماييد كهمن او را دوست ندارم؟!
ابن عبّاس خطاب به مروان گفت: برويد، ما قصد نداريم او را نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه
و آله دفن كنيم. چون او خودش به حرمت قبر جدّش عارف تر بود. و او بدون اذن، داخل
نمى شود چنانچه ديگران داخل شدند. بر گرديد ما او را بر طبق وصيتش، در بقيع دفن
مى كنيم.سپس به عايشه گفت:
بدا به حال تو! روزى بر استر و روزى بر شتر سوار مى شوى!
منبع :جلوه هاى اعجاز معصومين عليهم السلام، نوشته :سعيد بن هبة اللهقطب الدين راوندى، ص 194
صاحب بن عباد در رساله خود گفته : ابوحماد رازی گوید :خدمت حضرت هادی علیه السّلام رسیدم و از آن جناب مسائلی پرسیدم ، هنگامیکه اراده کردم از محضر مقدّسش بیرون شوم فرمود : هرگاه مشکلاتی برایت پیش آمد کرد، آنها را از عبدالعظیم حسنی بپرس ، و سلام مرا هم به او برسان .
در امالی « صدوق» در ضمن حدیث « عرض دین» آمدهوقتیکه حضرت عبدالعظیم خدمت امام هادی علیه السّلام مشرّف شد و عقائد خود را اظهار نمود ، امام فرمود : تو از دوستان حقیقی ما هستی .
ابونصر بخاری ضمن حالات فرزندان امام مجتبی علیه السّلام از ابوعلی محمّد بن همام از حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام روایت کرده که در نزد آن جناب از عبدالعظیم حسنی صحبت بمیان آمد ، فرمود : اگر عبدالعظیم نبود میگفتیم علی بن حسن بن زیدبن حسن فرزندی از خود باقی نگذاشته .
ابن قولويه در کامل الزّيارات (باب 107 صفحه 324 )از عليّ ابن حسين ابن موسي بن بابويه و او از محمّد ابن يحيي اشعري عطار قمي روايت کرده يکي از اهالي ري گفت بر حضرت ابوالحسن العسکري امام هادي عليه السّلام وارد شدم آن جناب از من پرسيد کجا بودي؟ عرض کردم به زيارت سيّد الشهدا عليه السّلام رفته بودم آن حضرت فرمود بدان و آگاه باش اگر قبر عبدالعظيم حسني عليه السّلام را که در نزد شماست زيارت کرده بودي مثل آنست که حضرت حسين ابن علي را در کربلا زيارت کرده باشي.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی
