فرزندان ما آن چه را که آرزو داریم نمی شود ، آن ها آن می شوند که ما هستیم .
در آموزش فیل ها در سیرک ، ابتدا فیل های کوچک را با
زنجیر های ضخیم و محکم می بندند . اما فیل های بزرگ
چند تنی رها هستند و تحت فرمان سیرک باز نقش بازی
می کنند . بچه فیل ها سعی می کنند بر اساس فطرت
وجودی خود از اسارت رها شوند . اما زنجیرهابه آن ها
می فهمانند که قدرت مانور محدود است ، فضای حرکت
کم است ، آزادی حد و حصر دارد . پس از گذشت مدتی
از زمان تعلیم ، زنجیرها به طناب تبدیل می شود و هر آن
چه فیل ها بزرگتر می شوند طناب ها نازک تر می شود
و بالاخره زمانی فرا می رسد که فیل های پنج تنی بدون
هیچ افسار و طنابی در میدان سیرک رها می شوند و با
اشاره دست و چوب سیرک بازان حرکت می کنند ،
می خوابند ، شکلک در می آورند و…
و این است روش تربیت فیل های بزرگ به دست
انسان های کوچک ، انسان های استعمارگر ،
انسان های خودخواه وانسان های دانا و اندیشمند .
***
از دوران نوزادی با گفتن و بکن نکن ها و نصیحت ها و
حد و حصر ایجاد کردن برای فرزندانمان او را در افسار
تربیت قرار می دهیم و از او آدمکی گلخانه ای ،
کلیشه ای و بدون اراده ، پرتوقع ، کم حوصله و ماشینی
پرورش می دهیم . او را از فطرت خدادادی دور می کنیم
و حرکت و پویایی و کسب تجربه او را در قید و بند
خود پسندی قرار می دهیم . آن گاه باید در بزرگی ،
با افرادی بی اراده ، پیرو ، مقلد ، بدون اندیشه ، ذلیل
و ترسو روبرو شویم .
برخی از ما والدین دوران کودکی بچه هایمان را با دستورات
و فرمان های جور واجور غیر علمی ، غیر انسانی ، و
غیر اسلامی پرورش می دهیم و انتظار داریم ایجاد این
محدودیت ها ، او را انسانی کارآمد ، فعال و آماده برای
زندگی بار آورد . این عبارت را باید به خوبی به یاد داشته
باشیم که آن گونه که ما می خواهیم فرزندانمان تربیت
نمی شود بلکه آن گونه که هستیم تربیت خواهند شد .
ماسک زدن ، نقش بازی کردن و خود را والدینی عالم جلوه
دادن در تربیت بچه ها نقش تخریبی دارد . اگر اجازه بدهیم
فرزندانمان با فطرت خداجویی و خدادادی خود در یک مسیر
طبیعی و بدون قید و بندهای افراطی و غیر علمی بزرگ شود،
شک نداشته باشید که او بیشتر می فهمد ؛ بیشتر می داند
و بیشتر زندگی می کند . قید و بندها بکن نکن ها و بسیاری
از نصیحت های ما والدین ، بچه ها را از جرأت و ریسک کردن ،
قدرت تجربه شکست ها و آماده شدن برای زندگی فردا می اندازد .
بگزاریم بچه هایمان براساس فطرت پاک خود بزرگ شوند . دائم
در مسیر زندگی آنها مین گذاری نکنیم و برای آن ها قید و بند
و دیوار و حصار ایجاد نکنیم .
فرزندان ما آن چه را که آرزو داریم نمی شود ، آن ها آن
می شوند که ما هستیم .
(تربیت دلپذیر ، دل تربیت پذیر ، محمد حسن رادمنش و افسر خلیلی ، ص 44 )