روزی متوکل بیمار شد و نذر کرد که اگر شفا یابد ، تعداد “کثیری” دینار ( سکه زر ) در راه خدا صدقه بدهد .

هنگامی که بهبود یافت ف فقها را گرد اورد و پرسید : چند دینار باید صدقه بدهم که ” کثیر ” محسوب شود ؟

فقها در این باره فتاوای مختلف دادند . متوکل ناگزیر مسئله را از امام هادی علیه السلام سئوال کرد .

امام پاسخ دادند که باید هشتاد وسه دینار بپردازی .

فقها از این فتوا تعجب کردند و به توکل گفتند : از او بپرسید این فتوا را بر اساس چه مدرکی داده است ؟

متوکل موضوع را با امام مطرح کرد .حضرت فرمودند: خداوند در قرآن می فرماید :

” لَقَد نَصَرَکُمُ الله فِی مَواطنِ کَثِیره ” خداوند شما (مسلمانان ) را در موارد “کثیر ” یاری کرده است .

و همه خاندان ما روایت کرده اند که جنگ ها و سریه های زمان پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله هشتاد وسه جنگ بوده است.

(سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی ، ص 600)

این یک نمونه از فتوا های این امام بزرگوار است. همانگونه که در تاریخ می بینیم خلفای زمان در مواردی که دچار سردرگمی می شدند به امامان علیهم السلام مراجعه می کردند و از ایشان کمک می گرقتند اما هرگز دست از دشمنی با حق برنمی داشتند و آگاهانه امامان معصوم علیهم السلام را به شهادت می رساندند .

امام هادی علیه السلام در سال 254 هجری قمری در زمان “معتز” مسموم گریده و به شهادت رسیدند و در سامرا در خانه خودشان به خاک سپرده شدند.

امروز که زمین و آسمان می گرید

از بهر غریب سامرا می گرید

جا دارد اگر که شیعه خون گریه کند

چون مهدی صاحب الزمان می گرید

غروب غریبانه دهمین آفتاب ولایت، بر رهروان راه مقدسش تسلیت باد!