از جمله اشعاری که حضرت علی علیه السلام در سوگ حضرت فاطمه سلام الله علیها سرودند این بود:

حَبِیبٌ لَیسَ یَعدِلُهُ حَبِیبٌ

وَ مَا لِسَواهُ فِی قَلبِی نَصِیبٌ

حَبِیبٌ غَابَ عَن عَینی وَ جِسمِی

وَ عَن قَلبِی حَبِیبی لَا یَغیِب

( دیوان الامام علی علیه السلام ، ص 89 )

تو ای زهرا شدی در خاک پنهان

شدی آسوده از رنج فراوان

چه گویم من جواب این یتیمان

نگر غمخانه ای روی زمین را

ببین اشک امیرالمؤمنین را

تو این زینب محنت قرین را

برگرفته از کتاب بانوی کمال نوشته شیخ حبیب الله نظام الدینی