راز سجده از زبان مولای متقیان
على بن سهل از ابراهيم بن على از احمد بن محمّد انصارى، از حسن
بن على علوى از ابو حكيم زاهد از احمد بن على راهب، وى مى گويد:
مردى به امير المؤمنين عليه السّلام عرض كرد:
اى پسر عمّ بهترين مخلوق خدا، معناى سجده اولى چيست؟
حضرت فرمودند:
تأويلش آن است كه: اللّهمّ انّك منها خلقتنى (بار خدا تو مرا از زمين آفريدى)
و سر خود را كه از سجده برمى دارى يعنى و منها اخرجتنا (و از زمين ما را بيرون راندى).
و به سجده دوّم كه مى روى معنايش اين است كه: و اليها تعيدنا (يعنى ما را بسوى
زمين عود خواهى داد) و سر كه از سجده دوّم بر مى دارى يعنى: و منها تخرجنا
تارة اخرى (و بار ديگر ما را از آن اخراج مى نمايى)
آن مرد عرض كرد: اين كه در تشهد پاى راست را بلند كرده و پاى چپ را مى اندازيم
معنايش چيست؟
حضرت فرمودند: تأويلش اين است كه: اللّهم امت الباطل و اقم الحق (بار خدا يا باطل
را نابود و حق را سر پا بدار)
(علل الشرائع ، محمد بن علی ابن بابویه ،ترجمه ذهنى تهرانى، ج2، ص: 101)
