آقا! نگاهت جای آهو هاست می دانم

دستان پاکت مثل من تنهاست می دانم

آقا ! دلت در هیچ ظرفی جا نمی گیرد

جای دل تو وسعت دریاست می دانم

برگشتنت در قلب های مرده ی مردم

همرنگ طوفانی ترین دریاست می دانم

آقا! اگر تو بر نمی گردی ، دلیل آن

در چشم های پر گناه ماست می دانم

جای سر انگشتان پر نورت در این ظلمت

مانند رد باد بر شنهاست می دانم

ای کاش برگردی که بعد از این همه دوری !

یکباره حس بودنت زیباست می دانم

کی باز می گردی ؟ برایم بودن با تو

زیباترین آرامش در یاست می دانم

تو باز می گردی اگر امروز نه ! فردا

از آتشی که در دلم برپاست می دانم

سپیده شمس

(کتاب یار غایب از نظر ، محمد حجتی )