الهی ! همچون بید میلرزم که مبادا به هیچ نیرزم .

الهی ! به بهشت و حور چه نازم مرا نظری ده که از هر نظری بهشتی سازم .

الهی ! به عزت آن نام که تو خوانی و به حرمت آن صفت که تو چنانی دریاب مرا که می توانی .

الهی ! چنان که کف دریا بر لب است کمالات سرمستان تو در نیم شب است .

الهی ! اگر نظر فاسقان به زر و سیم است و نظر صادقان بر خوف و بیم است اما نظر عبدالله بیچاره ، نوزده حرف بسم الله الرحمن الرحیم است.

الهی به عزت دعوت (دعوت قومی لیلاً نهارا ً) که ما را از صفات آیات بیّنات کلام ربانی ، عصمتی هر چه تمام تر ارزانی دار.

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری