همیشه فکر می کردم وقتی وارد حرم پیامبر صلی الله و علیه و آله بشم به سرعت به سمت ضریح مطهر می دوم ونگاهم را از شبکه های ضریح برنمی دارم ، چون خیلی به این کار علاقه دارم و همیشه وقتی به زیارت می رم بیشتر مدت را به ضریح ائمه علیهم السلام نگاه می کنم تا هرگز این صحنه های زیبا رو فراموش نکنم .

با ورود به مسجد النبی هر چه نگاه کردم ضریحی ندیدم ، وقتی پرسیدم به من گفتند فقط در زمان معینی می تونی به طرف ضریح بروی ، تازه یادم اومد که دوستام چی می گفتند و متوجه منظورشون شدم ، اصلاً برام باور کردنی نبود . با این همه صبر کردم تا روز بعد .

از روز بعد چی بگم !!!

به درهای ورودی که رسیدیم گفتند مردم هر کشوری باید جدا جدا بایستند . مدتی طولانی ،حدود یک ساعت که ایستادیم درهای ورودی یکی یکی باز شد .آخرین در مخصوص ایرانیان بود . فکر می کنید کار همین جا تمام شد !!!

مرحله به مرحله همه رو نگه می داشتند و خانم های عرب سخنرانی می کردند ، از این که بوسیدن و تبرک ، شرکه و …

بالاخره این مراحل گذشت و به زیباترین نقطه رسیدیم ؛ روضه رضوان

همه مشتاق بودند تا بر روی فرش های سبزمسجد نماز بخوانند که متأسفانه در این قسمت هم ازدحام جمعیت بود و هم اصرار خادمان برای این که فقط دو رکعت نماز بخوانید ولی همه بیشتر نماز می خوانند .

وقتی نمازم تمام شد از ضریح مطهر پیامبر صلی الله و علیه و آله و منبر و محراب پرسیدم .

به من گفتند که خانم ها اصلاً نمی توانند به ضریح نگاه هم بکنند و ضریح مطهر پشت پرده ها است ، پرده هایی سفید رنگ و ضخیم

اینجا بود که قلبم شکست و اشکم جاری شد .

هرگز فکر نمی کردم پیامبر رحمت صلی الله و علیه و آله این قدر غریب باشند .

چقدربه ما زنان شیعه ظلم می شود که حتی اجازه دیدن ضریح مطهر پیامبرمان صلی الله و علیه و آله را نداریم !!!

با تمام وجودم برای ظهور امام زمان (عج ) دعا کردم تا ریشه این ظلم و دیگر ظلم ها را برکند و بتوانیم به راحتی به زیارت قبر پیامبر مان صلی الله وعلیه و آله برویم ؛ عقده دیدن قبر ایشان بر قلبم سنگینی می کند.

خدایا ! خودت ما را یاری کن و با ظهور مولایمان ریشه ظلم را بر کن .

خدایا ! هرکس که مشتاق زیارت قبر پیامبر صلی الله و علیه و آله است با نصیبش کن .

خدایا ! از تو می خواهم که بار دیگر مرا هم دعوت کنی و توفیق زیارت با معرفت به همه ما ارزانی داریی

خدایا ! فرج مولایمان صاحب الزمان (عج) را برسان .