این روزها در مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها شور و

شوق عجیبی به پا بود . در هر زمان کوتاهی واحد فرهنگی شعر

زیبای ” شهید گمنام سلام ” رو از بلندگوهای سالن ها پخش

می کردند .

حال و هوای عجیبی داشتیم . همه در جوش و خروش بودند .

آخه یه مهمون عزیز داشتیم .

کسی که یه سال انتظارش رو کشیده  بودیم داشت میومد .

آه ! ای کاش بتونیم حقش رو ادا کنیم .

امروز اومد .

امروز اومدو و همه با اشک شوق به استقبالش رفتیم .

دیگه کنار خودمونه .

یه برادر به برادرهام اضافه شد .

خوشحالم که اومده . خیلی خوشحالم

دیگه هر روز صبح می تونم کنار قبرش وایسم و بهش

سلام کنم و بعد به کلاس درسم برم.

اگه درسی رو نفهمیدم سریع به سراغش میرم خودش

برام توضیح بده .

سعی می کنم براش خواهری کنم .اگه قبولم کنه

دیگه مشکلی برام پیش بیاد سریع میرم سراغش .

ولی یه چیز برام خیلی سخته . هر وقت فارغ التحصیل بشم

چی کار کنم ؟

از حالا به اون روز فکر می کنم .دیگه نمی تونم از حوزمون

دل بکنم .

فقط برام دعا کنید .

دعا کنید بتونم براش خواهری کنم .

ازم دلگیر نشه. اگه دلگیر بشه چی کار کنم ؟

خدایا ! خودت کمکم کن .

خدایا ! خودت این برادر رو برامون فرستادی خودت

هم کمکمون کن که نرنجونیمش .

برادر عزیزم ! خیلی خوش اومدی