سید جلال یحیی زاده که حضور خود به عنوان نماینده مردم تفت و میبد در مجلس را از دوره هفتم شروع کرده بود، چنان عمل و رفتار کرد که مردم این حوزه انتخابیه، اعتماد خود به او را برای دو دوره دیگر تمدید کردند؛ ولی اجل برای به سرانجام رساندن این مسئولیت مهلتی به او نداد و شامگاه بیستمین روز بهار، خزان زندگی او سررسید.

یحیی‌زاده در دوران نوجوانی در حوزه علمیه یزد به تحصیل مشغول شد و سپس به حوزه علمیه قم رفت. او در محضر بزرگانی همچون شیخ محمد ابراهیم اعرافی، شیخ علی پناه اشتهاردی، موسوی تهرانی، ستوده، پایانی، جوادی آملی، سید علی محقق داماد، سید مصطفی محقق داماد، حسن زاده آملی، و مراجع عظام تقلید ناصر مکارم شیرازی، شیخ جواد تبریزی، فاضل لنکرانی و وحید خراسانی،‌ آیت الله مشکینی و آیت الله مظاهری تلمذ کرد و در چند سال اخیر نیز جزء شاگردان درس رهبر معظم انقلاب بود.

حضور در هیئت سازماندهی قیام خونین ۱۹دی ماه پنجاه و هفت قم ، شرکت در کلاس‌های دروس جدید با تدریس چهره‌های ارزشمند انقلاب اسلامی نظیر مقام معظم رهبری، دکتربهشتی، دکتر باهنر، حسن آیت و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و حضور داوطلبانه در میدانهای جنگ تحمیلی از وی شخصیتی ساخت که پیگیری دغدغه‌های مردم، اولویت اصلی زندگی اوست.

حضور یحیی‌زاده در مجلس نیز به عنوان نماینده‌ای فعال و پرجنب‌وجوش در ذهن ثبت شده؛ او در نقد عملکرد مسئولان، صریح و منصف؛ در برخورد با خبرنگاران، مهربان و صمیمی؛‌ در پاسخگویی به مردم، صبور و خودمانی بود و شاهد این مدعا کثرت حضور نمایندگان، مسئولان اجرایی، کارمندان مجلس، ‌فعالان فرهنگی و خبرنگار در مراسم تشییع پیکر او در بیستم فرودین ۱۳۹۲ بود.

در همین مراسم حجت‌الاسلام آقاتهرانی به همسر یحیی‌زاده گفت که حضرت آقا (مقام معظم رهبری) از شخصیت ساده‌زیست دو نفر در مجلس تعریف کردند که یکی از آنها آقای یحیی‌زاده بود؛ و قول داد که دستنویس ایشان را به خانواده مرحوم برساند.

سید جلال یحیی‌زاده با تمام دغدغه‌ها و نگرانی‌هایش در حوزه‌های مختلف از فرهنگ و هنر تا ورزش و اقتصاد راهی حوزه انتخابیه‌اش شد؛‌ نه برای سرکشی به مشکلات مردم تفت و میبد که برای استراحتی ابدی و قراری همیشگی.

یحیی‌زاده‌ای که یک ماه بستری شدن او در بیمارستان، جای خالی‌اش را برای همکاران او در مجلس و خبرنگاران محسوس کرده بود، اکنون از مقبره‌الشهدای مجلس راهی میبد می‌شود؛ این بار نه با موتورسیکلت یاماهای قدیمی‌اش - که برای بازدید از شهر و روستای حوزه انتخابیه‌اش و در جریان مسائل و مشکلات مردم قرار گرفتن، استفاده می‌کرد - بلکه با آمبولانسی که خانواده‌اش با چشمانی اشکبار و پوششی سیاه او را دنبال می‌کنند.

برای این نماینده مردمی که روز سوم شعبان ۱۳۳۹ و همزمان با سالروز میلاد حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دیده به جهان گشود و در ایام فاطمیه چشم از جهان فروبست، آرزوی شفاعت اهل بیت(ع) را داریم.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حجت الإسلام و المسلمین سید جلال یحیی زاده