امام خمینی (ره) در صحن حرم امام رضا علیه السلام با عارف و سالک

الی الله حاج شیخ حسن علی نخودکی اصفحانی ملاقات می کند .

حضرت امام که در آن زمان سی - چهل ساله بودند ، خطاب به ایشان و

به گنبد  و بارگاه امام رضا علیه السلام می گویند : شما را به امام رضا

علیه السلام ، اگر کیمیا دارید ، به ما هم بدهید .

جناب شیخ از امام می پرسند : اگر ما کیمیا را به شما بدهیم و شما بتوانید

تمام کوه و در و دشت ها را تبدیل کنید ، آیا قول می دهید که آن را حفظ

کنید ، به جا استفاده نمایید و در غیر رضایت خداوند به کار نبرید ؟!

حضرت امام تأ ملی می کنند و می فرمایند : نمی توانم چنین قولی به شما

بدهم !

جناب شیخ می فرمایند : حال که چنین است ، بهتر از کیمیا را به شما

می دهم که خسارتی برایتان نداشته باشد و به برکت آن محتاج دیگران

در زندگی نشوید ،

و آن این است که بعد از نمازهای واجب این گونه می خوانی :

1 -یک بار آیت الکرسی را تا « و هو العلی العظیم »

2 - یک بار تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها

3- سه بار سوره توحید

4- سه بار صلوات

5- سه بار آیات ” وَ مَن یَتَّقِ الله یَجعَل لَهُ مَخرَجاً  * وَ یُرزُقَهُ مِن حَیثُ

لا یَحتَسِب  وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ انَّ اللهَ بَالِغُ أمرِهِ قد جَعَلَ اللهُ

لِکُلِ شَیءٍ قَدراً “

(سوره طلاق ، آیه 2و 3)


( زمزم عرفان ، محمد محمدی ری شهری )