چه کار کنیم که بچه ها به خداوند بدبین نشوند؟ وقتی کسی از دنیا می رود به بچه ها چه بگوییم؟

یکی از اشتباهات والدین این است که وقتی بچه ها خطایی می کنند به آن ها می گوییم که خداوند تو را به آتش جهنم می اندازد.یا اگر کسی از دنیا برود می گوییم او پیش خدا رفته و این حرف باعث می شود بچه ها نسبت به خداوند بدبین شوند . چرا نعمت های خدا را برای کودکان بازگو نمی کنیم؟

برای تربیت صحیح سعی کنیم غیر مستقیم خدا را به بچه بشناسانیم نه خدای ترسناک بلکه خدای مهربان.

مثلاً به بچه بگوییم برای مدت کوتاهی چشمش را ببندد و بعد از باز کردن چشمش به او بگوییم ببین چه خدای مهربانی داریم که به تو چشم داده و… به این گونه همه نعمت های خدا را به بچه بشناسانیم . با کودکان باید در حد فهم و درک خودشان صحبت کرد ، برهان وجوب و امکان برای کودک قابل فهم نیست .

در مورد مردن اطرافیان هم به کودک حقیقت را بگویید . به او بگویید فلانی پیر شده بود یا اگر سانحه تصادف بوده بگوییم او تصادف کرده بود بدنش دیگر تحمل نداشت . روحش به بدن زیباتری رفته و در باغ زیبایی رفته و آنجا زندگی می کند و ما نمی توانیم او را ببینیم و چندین سال دیگر ما هم  پیش او می رویم . به این صورت کودک تصور بدی نسبت به خداوند پیدا نمی کند.

مواظب باشید !!!

بچه ها را از خدا نترسانید ، برای کودکان از نعمت های خدا بگویید نه از عذاب های الهی

( گزیده ای از سخنان سرکار خانم حسین زاده در پاسخ به سئوالات طلاب )