شبی از شب های زیبای خداوند، یک فرد نابینا سرش را به

آسمان بلند کرد و به ماه گفت : ماه خیلی تو را دوست دارم .

ماه گفت : تو که مرا نمی بینی ، چه طور مرا دوست داری ؟

نابینا گفت : من چون تو را نمی بینم ، به خاطر زیبایی هایت و

برق و نورت دوستت ندارم . ماه قشنگ در یک کلام بدان که چون

تو ماه هستی دوست دارم و دلیلی برای دوست داشتن تو لازم

نیست .

***

هر کودکی با طبیعتی خاص به دنیا می آید . بعضی حساس

و عصبانی ، برخی پرجنب و جوش ، بعضی آرام ، بعضی کمرو

و گوشه گیر ، برخی گستاخ و جسور ، بعضی خوش خوراک

و خوش خواب ، بعضی کم اشتها و بد خواب .

همه این تفاوت ها باید در جای خود محترم و قابل قبول باشد .

هر کودکی در زمینه خاصی دارای استعداد و علاقه است که

احتمالا همسالانس از این استعداد ها برخوردار نیستند و برعکس .

این امر طبیعی است و والدین هوشمند و معلمان عزیز این

تفاوت ها را به رسمیت می شناسند و لطفا بهترین آفریده های

خدا را در خانه شما قرار گرفته اند ، آن ها که خلیفة الله هستند ،

آنهایی که روح خدا در وجودشان دمیده شده است . با هر شرایطی

بپذیرید .

نه به خاطر زیبایی آن ها ، به خاطر استعداد آن ها ، نه به خاطر این

که خوش کلامند و نه به خاطر این که پسر یا دختر هستند . بلکه به

خاطر این که آنان فرزندان ما هستند . وظیفه من و شما آن است که

این ستاره های خدادادی را جلا بدهیم ، پردازش کنیم و به آسمان

زندگی بفرستیم و از دیدن آن ها لذت ببریم و آن ها را در هر شرایطی

دوست بداریم وبه آن ها توجه داشته باشیم .

این سه کلمه اکسیر عشق است : توجه ، محبت ، تشکر

( تربیت دل پذیر ، دل تربیت پذیر ، محمد حسن رادمنش و افسر خلیلی ، ص62 )