اگر منتظر باران هستید ، بباید به هنگام درخواست و طلب باران چترهایتان را به همراه بیاورید .
چند سال متوالی بود که باران نباریده بود ، خشکسالی زندگی
مردم را به جدی تهدید می کرد ، ذخیره های دولت و مردم رو به
اتمام بود ، مردم تصمیم گرفتند به بیابان بروند و برای آمدن باران
دعا کنند ، همه جمع شده بودند . زمزمه دعای باران فضا را عطر
آگین کرد. مردم به تضرع و زاری از خداوند تبارک تقاضای باران
می کردند . در بین حضار دخترکی زیبا با چتری صورتی در صف اول
نشسته بود ، نگاهی امیدوار به آسمان دوخته بود و با دیگران دعا
را تکرار می کرد .
در حین دعا روحانی جلسه که مسئولیت قرائت دعا را به عهده داشت
متوجه این دخترک شد ، آن چیز که نظر او را جلب کرده بود ، این بود
که این همه زن و مرد برای طلب باران آمده بودند اما در میان این جمعیت
فقط یک دختر کوچک هفت ساله است که چتر خود را به همراه آورده
است ، چتری صورتی و کوچک ، در دستی کوچک اما پر از امید و انتظار .
شاید تنها کسی که به دعا و نیایش خود اعتقاد داشت ، او بود و تنها
کسی که خواستن را می دانست او بود و شاید تنها کسی که با دلی
مطمئن به درگاه خداوند آمده بود . دخترک هفت ساله با چتری صورتی
بود . شاید دیگران فقط جهت همراهی با جماعت آمده بود . یا بر حسب
عادت آمده بودند . شاید دیگران فقط ذکر زبانی را می دانستند ولی آن
کودک با اعتقاد قلبی آمده بود .
نکته
در دل کوچک فرزندانمان ، مهر و لطف و عنایت خداوند به ودیعه گذاشته
شده است . روشنایی دل آن ها ، ناشی از اتصال به یک منبع پر قدرت
الهی است . آن ها با امید کامل و استعانت تمام می طلبند . جهت ،
گزینش و انتخاب آنان ، سبیل الله است . آنها خدا جوی و و خدا پوی
هستند .
موثرترین و پر توان ترین و پر برد ترین جریان خدا جویی و خدا دوستی
در کودکان وجود دارد . آن چه موجب می شود سال به سال و با بزرگتر
شدن بچه ها ،آن جریان کمرنگ تر شود نوع تربیت ما بزرگتر هاست .
امید دردل بچه ها جزمی است ؛ یعنی این که اعتقاد کامل به براورده
شدن حاجت خود را دارند . بچه ها در خواسته هایشان بسیار مصر هستند
و پافشاری دارند ، تا به نیاز و خواسته خود دست پیدا کنند . گویا آن ها
می خواهند به ما بزرگترها بیاموزند که اگردعایی دارید ، اگر طلبی دارید ،
اگر خواسته ای دارید باید پافشاری کنید، باید به امید کامل و اطمینان به
برآورد شدن حاجت اقدام کنید . باید دعایتان را از حالت ذکر زبانی به امید
قلبی متصل کنید .
اگر منتظر باران هستید ، بباید به هنگام درخواست و طلب باران چترهایتان
را به همراه بیاورید .
بگذاریم طبیعت ، معلم فرزندانمان باشد و آن ها باید بهارها ، تابستان ها ،
پاییزها و زمستان ها ی زندگی را تجربه کنند . آنان باید گرمی و سردی را
بچشند ، آن ها باید خوب بشنوند و تجربه کنند و از شکست هایشان درس
زندگی و راز زندگی را بیاموزند .
شایسته است ،هر دیوار و حصار و کانالی که موجب محرومیت فرزندان ما
از دیدنی ها و شنیدنی ها و لذت های شرعی و قانونی می شود ، هر چه
سریع تر فرو ریزد و خراب شود
(تربیت دلپذیر ، دل تربیت پذیر ، محمد حسن رادمنش و افسر خلیلی ، ص 133)