ترس يكى از مسائل روحى و روانى است كه سرچشمه

و زمينه منكرات زيادى مى‏ شود. چه بسيار دروغ ها، فرار

از جبهه‏ ها، كتمان ها، توجيهات ناروا، اقرارهاى ناروا و

گواهى‏ هاى به‏ ناحق كه از ترس ريشه مى‏ گيرد. ترس از

جمله حالاتى است كه امام سجاد (ع) در سحرهاى ماه

رمضان از خطر آن به خدا پناه مى‏ برد. اگر ترس سران

كشورهاى اسلامى از ابرقدرت ها نبود، امروز مسلمانان

چنين تحقير نمى‏ شدند يا همان گونه كه اگر شجاعت

امام خمينى (ره) نبود، ايران به اين عزت نمى‏ رسيد.

حضرت على (ع) در نهج‏ البلاغه به افراد بى‏ حال و ترسو

سخت‏ ترين تعبيرات را نثار مى‏ كند.

گاهى مى‏ فرمايد:” اراكم اشباحاً بلا ارواح”(خطبه 108)؛

” اى لاشه‏ هاى بى روح!”

گاهى مى‏ فرمايد:” يا اشباه الرجال و لا رجال” (خطبه 27)؛

” اى كسانى كه قيافه مرد داريد، ولى مرد نيستيد!”

در جايى ديگر مى‏ فرمايد:” با افراد ترسو مشورت نكن!” (نامه 53)

و در جاى ديگر نيز مى‏ فرمايد:” با زن مشورت نكن؛ زيرا كه رأى

آنها انسان را متزلزل مى‏ كند.” (بحار 103، ص 253)

ناگفته پيداست كه اين بيان حضرت على عليه ‏السلام، شامل

مردان نيز مى‏ شود؛ يعنى با هركسى كه تو را از قاطعيت و

جرأت باز مى‏ دارد و در تو روحيه ترس و يأس مى‏ دَمَد، مشورت

نكن! ولى در جاى ديگر مى‏ فرمايد:” اگر از زنى تجربه ارشاد

و تعقل و كمال دارى، با او مشورت كن!” ( بحار 103/ ص 253)

به هر حال، داشتن روحيه و غيرت دينى، شرط اول امر به

معروف و نهى از منكر است.

(امر به معروف و نهى از منكر،محسن قرائتی  ص: 286)