اذانی که انگلیس با آن مشکل نداشت
اگر کسى خیال کند که اسم اسلام موجب می شود که با جمهورى اسلامى
مخالف باشند، نه، اسم اسلام و ظواهر اسلامى و تشریفات اسلامى هیچ کس
را به مخالفت وادار نمی کند.
امام یک وقتى در یکى از صحبت هایشان می فرمودند: وقتى که انگلیسها در
دههى دوّم قرن بیستم - هزار و نهصد و خردهاى - آمدند وارد عراق شدند و مسلّط
شدند، بعد آن فرماندهى نظامى انگلیسى دید یک نفرى فریادى بلند کرده، دارد
صدایى میزند، دستپاچه شد - روى مناره یک کسى اذان می گفت - پرسید این
سرو صدایى که هست چیست؟
گفتند اذان می گوید.
گفت علیه ما است؟
یکى گفت نه؛
گفت خب، هرچه می خواهد بگوید.
اذانى که علیه او نباشد، «اللهاکبر» ى که او را کوچک نکند، خب هرچه می خواهد
بگوید، بگوید.
مسئله مسئلهى اسم اسلام و تشریفات اسلامى نیست. امروز کشورهایى اسم
اسلام را دارند، تشریفات اسلامى را هم کموبیش دارند، امّا نفتشان در اختیار
استکبار است، امکاناتشان در اختیار استکبار است، منابع حیاتىشان در اختیار
آنها است؛ هیچ مخالفتى با آنها نیست، خیلى هم دوستند.
بیانات مقام معظم رهبری مد ظله العالی در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۹۳/۴/۱۶