در اوايل خرداد ماه سال 1346 ش، رژيم صهيونيستي اسرائيل به جنگي فراگير از زمين و هوا و دريا عليه كشورهاي همسايه فلسطين دست زد كه به نام جنگ شش روز معروف شد. حضرت امام خميني، رهبر نهضت اسلامي ملت مسلمان ايران كه همزمان با مبارزه با رژيم منحوس پهلوي و تبعيد در نجف اشرف، بر ضدّ موجوديت اسرائيل و رژيم صهيونيستي نيز فرياد مي‏كشيدند، با صدور بيانيه‏اي، امت اسلام را به اتحاد و نبرد سرنوشت ساز براي ريشه‏ كن كردن صهيونيسم و آزادي فلسطين فرا خواندند. ايشان در اين بيانيه، ضمن اشاره به اينكه بارها دولت‏ها را از همكاري با اسرائيل بر حذر داشته‏اند، آمده است:

“اين ماده فساد كه در قلب ممالك اسلامي جايگزين شده است، بايد با همت و همكاري ممالك اسلامي ريشه‏ كن گردد.”

حضرت امام در اين بيانيه تصريح كرده ‏اند: “كمك به اسرائيل، چه فروش اسلحه و مواد منفجره و چه فروش نفت، حرام و مخالفت با اسلام است. رابطه با اسرائيل و عمّال آن، چه رابطه تجاري و چه رابطه سياسي، حرام و مخالفت با اسلام است و بايد مسلمين از استعمال كالاها و اجناس اسرائيل خودداري كنند.”

بيانيه امام خميني(ره) به زبان فارسي و عربي از راديوي عراق پخش گرديد و مرهمي بر دردهاي دروني مسلمين نهاد .

منبع : راسخون 

و دليل بودن مهدى موعود. از قرآن مجيد آيه شريفه لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ است .

سعيد بن جبير روايت كرده كه مقصود مهدى است كه از عترت فاطمه (ع) مي باشد. و كسى كه گفته است مقصود عيسى است مطابق آنچه گفتيم با هم منافات ندارد. مقاتل بن سليمان و مفسرين پيروان او گفته‏ اند:

مقصود خداوند از آيه وَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ  مهدى آخر الزمان است كه بعد از ظهور او علائم روز قيامت آشكار مى ‏شود.

و پاسخ كسى كه از راه طول زمان غيبت، منكر مهدى عليه السّلام شده، به دو گونه‏است: يكى نقلى و ديگرى عقلى.

در جواب نقلى گوئيم از روايات گذشته دانستيم كه سه نفر در آخر الزمان خواهند آمد و هيچ كدام جز مهدى پيشوا نيست. زيرا وى امام مردم است و عيسى پشت سر او نماز مي گذارد و سومى كه دجال است، و بودنش نزد اهل حديث (از شيعه و سنى) مسلم مي باشد.

و اما جواب عقلى، ميگوئيم: بودن اينان در طول اين مدت از دو حال بيرون نيست: يا بودن آنها مقدور خداوند هست، و يا محال مي باشد، و مقدور خدا نيست كه آنها را در اين مدت طولانى زنده نگاه دارد.

قسم دوم باطل است. زيرا خداوندى كه مخلوقات را از نيستى به هستى آورده و بعد فانى مي گرداند و بعد از فنا دوباره بصورت نخست برمي گرداند. البته نگاه داشتن آنها در حيطه قدرت او خواهد بود. و در اين صورت كه بودن آنها مقدور خداوند است از دو حال بيرون نيست، يا بودن آنها باختيار خداست و يا به ميل مردم مي باشد. بديهى است كه بسته به ميل مردم نيست، زيرا اگر مردم چنين قدرتى داشته باشند، براى يكى از ما ممكن بود كه خود يا فرزندمان هميشه زنده بمانيم. در صورتى كه ميدانيم اين معنى براى ما حاصل نمي شود و از قدرت ما خارج است.

پس ناچار بايد بگوئيم بقاى آنها در طول اين مدت به اختيار ذات مقدس الهى است.

و نيز بودن آنها از دو حال بيرون نيست. يا علتى دارد و يا بدون علت است.

اگر بدون علت باشد بى ‏حكمت خواهد بود، و چيزى كه حكمت ندارد داخل افعال الهى نمي باشد. پس ناچار بايد بقاى آنها به واسطه علتى باشد كه حكمت الهى اقتضا دارد.

دليل بقاى عيسى را در تفسير آيه وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ … بيان داشتيم و در خصوص بقاى دجال لعين مي گوئيم: علائم او را كه پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرموده: مردى است يك چشم و كوهى از غذا در همه جا با وى است. تا كنون واقع نشده، پس ناچار بايد آمدن وى، در آخر الزمان باشد.
و دليل بر وجود امام مهدى عليه السّلام مي گوئيم: از موقعى كه غيبت فرموده تا كنون آن طور كه اخبار مژده داده است، زمين پر از عدل و داد نشده بنا بر اين بايد

منبع :مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، محمد باقر مجلسی، ص: 323

گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره امام زمان(عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)

* مصداق وعده‌ی الهی

ما همین‌قدر میدانیم که وجود مقدس امام زمان، مصداق وعده‌ی الهی است. همین‌قدر میدانیم که این بازمانده‌ی خاندان وحی و رسالت، علم سرافراز خدا در زمین است. «السلام علیک ایها العلم المنصوب و العلم المصبوب و الغوث و الرحمة الواسعة وعدا غیر مکذوب».
…حجت خدا در بین مردم زنده است؛ موجود است؛ با مردم زندگی میکند؛ مردم را میبیند؛ با آنهاست؛ دردهای آنها، آلام آنها را حس میکند. انسانها هم، آنهائی که سعادتمند باشند، ظرفیت داشته باشند، در مواقعی به طور ناشناس او را زیارت میکنند. او وجود دارد؛ یک انسان واقعی، مشخص، با نام معین، با پدر و مادر مشخص و در میان مردم است و با آنها زندگی میکند. این، خصوصیت عقیده‌ی ما شیعیان است.

سخنرانی در سالروز میلاد امام عصر(عج) ۱۳۶۹/۱۲/۱۱

* دنیا را از عدل و داد پر میکند و ظلم را ریشه‌کن میسازد

خصوصیت مهدی موعود(عجل‌الله‌تعالی فرجه‌وارواحنافداه) در نظر مسلمانان این است که: «یملأالله به‌الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا». عدل و داد، استقرار عدالت در جامعه، از بین بردن ظلم از سطح زمین، خصوصیت مهدی موعود است… بشر به سمت آن چیزی حرکت میکند که مظهر آن، وجود مقدس مهدی(علیه‌الصلاةوالسلام‌و عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف) باشد و او کسی است که در احادیث متواتر وارد شده که دنیا را از عدل و داد پر میکند و ظلم را ریشه‌کن میسازد.

سخنرانی در خجسته سالروز ولادت امام زمان(عج) ۱۳۶۸/۱۲/۲۲

صفحات: 1· 2

تصویر بغض ابرم و باران نمی‌شوم

من از تبار نورَم و تابان نمی‌شوم

در منجلاب خیسِ گذرگاه بی‌كسی

آرامش نسیم و طوفان نمی‌شوم

رفتی چه سخت لحظه آغاز غصّه‌ها

شمعم؛ ولی ز هجر تو گریان نمی‌شوم

من با هوای بودن تو، سخت دل‌خوشم

در كوی انقلاب تو هجران نمی‌شوم

امروز پُر شدم ز هیاهوی بودنت

كی می‌رسی ز راه كه حیران نمی‌شوم

در انقلاب حادثه‌ها با طلوع تو

در لحظه وصال، گریزان نمی‌شوم

ای آفتاب شرقی من! زودتر بیا!

بی‌نور تو ـ عزیز! ـ گلستان نمی‌شوم

احسان امینی (سمیرم)

ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن مى‏ گفتند فرمود: ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ مى ‏دارند و حقّش را مى ‏شناسند، و آن ماهى است كه در آن روزي هاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون مى ‏شوند، و بهشت، زينت و آراسته مى‏ گردد، و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم مى‏ شود، و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنه‏اى هفتاد برابر مى ‏شود، و سيئه (از نامه اعمال) پاك و گناهان آمرزيده مى ‏گردد، و عمل نيك، مورد قبول قرار مى ‏گيرد.
پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مى‏ كند و از عرش خويش به روزه‏ داران و عبادت‏ كنندگان خود نظرى مى‏ افكند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مى ‏كند.

در اين هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا! فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد، تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شب‏ زنده ‏دارى بپردازيم. 

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند براى او هفتاد حسنه مى ‏نويسد، و هر حسنه ‏اى برابر با (ثواب) يك سال عبادت است.
و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهانى كه باعث نابودى اويند، آمرزيده مى‏ شوند.
و هر كس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه در بهشت از درّ و ياقوت براى او بالا برده خواهد شد.
و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، در روزى او گشايش حاصل مى ‏شود.
و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار مى‏ دهد.
و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى ‏سازد.
و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابليس و دستيارانش و وسوسه‏ ها و اشارات وسوسه انگيز وى در امان مى‏ ماند.
و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد از دنيا رحلت نمى ‏كند مگر آنكه از آب حوضهاى قدس سيراب شود.
و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد منكر و نكير به هنگام سؤال، با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود.
و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مى ‏دهد.
و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب مى ‏شود.
و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زيارت مى‏ كنند تا زمانى كه در صور بدمند.
و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مى‏ كنند.
و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پايان و درندگان حتّى ماهيان درياها الهام مى ‏شود كه براى او طلب آمرزش كنند.
و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزيز و مقتدر او را مورد خطاب قرار مى‏ دهد كه: به عزّتم قسم كه تو را در آتش نمى‏ سوزانم.
و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درياى آتش براى او خاموش مى ‏شود.
و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد.
و هر كس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (در آخرت) تمام درهاى بهشت به روى او باز مى ‏گردد.
و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار قصر از درّ و ياقوت در بهشت به وى عطا مى‏ شود.
و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار از حوريان بهشتى را به‏ همسرى او درآورند.
و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به وى خوش آمد مى‏ گويند و بالهاى خويش را بر بدن او مى ‏سايند.
و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او مى ‏پوشانند.
و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به هنگام بيرون آمدن از قبر، مركبى از نور براى او آماده مى ‏كنند، و او بر آن مركب نور سوار مى ‏شود و بسوى بهشت به پرواز در مى‏ آيد.
و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، اختيار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحيد به او كرامت مى‏ شود.
و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، امان بيزارى از نفاق به او داده مى ‏شود.
و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را به او عنايت مى‏ فرمايد.
و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات رهائى او را از آتش جهنّم صادر مى ‏كند.
و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، چهره‏ اى نورانى و شاد پيدا مى‏ كند.
و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (مقام و منزلت ناشى از) خشنودى پروردگار بزرگ را كه بزرگترين پاداشهاست به دست مى‏ آورد.
و هر كس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئيل او را از پيشگاه عرش مورد خطاب قرار مى‏ دهد كه: اى مرد! عمل خود را از سر گير، و از نو شروع به كار كن، زيرا گناهان گذشته تو همه آمرزيده شد، و اين گفته پروردگار عالميان است كه: اگر گناهان تو به شماره ستارگان آسمان و قطره‏ هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بيابان و به شماره روزهاى دنيا باشد، من همه آنها را آمرزيدم، و انجام اين كار در ازاى روزه‏ دارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نيست.
ابن عبّاس مى‏ گويد كه: اين ثواب روزه‏ دارى در ماه شعبان است.

منبع :پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، محمد بن علی ابن بابویه ، ص: 178

۳۲ سال پیش در اول خردادماه ۱۳۶۲ محمد بروجردی،

فرمانده قرارگاه حمزه سیدالشهدا به خون خود غلطید.

آنچه در ادامه می خوانیم، خاطره ای است از دوران

حیات مادی اش:

در دفتر فرماندهی سر و صدا به حدی رسید که فرمانده

سپاه منطقه هفت از اتاقش بیرون آمد و جویای قضیه شد.

مسئول دفتر گفت:” این سرباز تازه از مرخصی برگشته

ولی دوباره تقاضای مرخصی داره".

فرمانده گفت:” خب! پسر جان تو تازه از مرخصی آمدی

نمیشه دوباره بری".

یک دفعه سرباز جلو آمد و سیلی محکمی نثار شهید

بروجردی کرد. در کمال تعجب دیدم شهید بروجردی

خندید و آن طرف صورتش را برد جلو و گفت:” دست

سنگینی داری پسر! یکی هم این طرف بزن تا میزان بشه".

بعد هم او را برد داخل اتاق. صورتش را بوسید و گفت:

“ببخشید، نمی دانستم این قدر ضروری است.می گم

سه روز برات مرخصی بنویسند".

سرباز خشکش زده بود و وقتی مسئول دفتر خواست

مرخصیش را با کارگزینی هماهنگ کند گوشی را از

دستش گرفت و گفت:"برای کی می خوای مرخصی

بنویسی؟برای من؟نمی خواد. من لیاقتش را ندارم".

بعد هم با گریه بیرون رفت.بعدها شنیدم آن سرباز

راننده و محافظ شهید بروجردی شده؛یازده ماه بعد

هم به شهادت رسید.آخرش هم به مرخصی نرفت.

منبع : سایت شهید آوینی