السلام علیک یا اباعبدلله

خدایا ! چقدر برای آقایمان داغ برادر سخت بود، برادری مهربان وفداکار که جان خود را برای اسلام و امامش فدا کرد . برادری که به خاطر تشنگی برادر و اطفالش از کنار نهرآب ، تشنه به راه افتاد. در آن گرما از آب ننوشید تا اول مولایش بنوشد. با این حال  احساس کردن خنکی آب ونگاه بر آن را گناه میداند . گناهی که باید آن را با قربانی جبران کند، شاید در آن لحظات آخر زبان حالش چنین بوده:

کربلا کعبه عشق است و من اندر احرام

شد در این قبله عشاق دو تا تقصیرم

دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد

چشم من داد از آن آب روان تصویرم

باید این دیده و این دست کنم قربانی

تا که تکمیل شود حج من و تقصیرم

                    السلام علیک یا ابالفضل العباس

روزی در گرمای تابستان به زمین خیره شده  و گرمای وجودم را نثار زمینیان می کردم. در یک صحرای وسیع کاروانی را دیدم .نگاهم بر کودکان این کاروان افتاد ،از شدت گرما گریه می کردند از پدر آب می خواستند و او به من نگاه می کرد ، گویی تمنای غروبم را داشت تا تشنگی کودکانش کمتر شود ولی من نمی توانستم برای او کاری کنم . آب در آن نزدیکی بود و عده ای در کنار آب شادی کنان قهقهه می زدند، آب می نوشیدند و اسب هایشان را سیراب می کردند.در آن روز آرزو کردم  ابری بیاید و مرا بپوشاند تا این صحنه ها را نبینم .

ناگاه جوان رشیدی آمد و مشکی برداشت، به طرف نهر آب رفت ،همه از آنجا گریختند.

به نهر رسید ،دستهایش را زیر آب برد و بالا آورد،جلوی چشمانش نگه داشت نمی دانم با خود چه اندیشید ؟ آب را بر روی آب ریخت و با مشک پر از آب روانه خیمه ها شد.کودکان در انتظار بودند ، شادی تمام وجودم را فرا گرفته بود .

آه !چه بگویم ، عده ای پشت نخل ها ایستاده بودند با تمام وجودم فریاد زدم :مواظب باش .ولی صدای من به گوش او نمی رسید. با خوشحالی و به سرعت روانه خیمه ها بود ناگاه او را تیرباران کردند،دستانش را جدا کردند،ولی به سرعت در حرکت بود تا تیری به مشک خورد ،همانجا ایستاد به من نگاه تندی کرد ولی تیری نگاهش را از من گرفت .

آن دست ها و چشمانی که لحظه ای پیش به آن آب روان بود دیگر توان حرکت نداشت.

آری  در آن لحظه برای اولین بار از گرمای خود بیزار شدم می خواستم ابری باشم و بر آن مرد و کودکان ببارم تا تشنگی آن ها برطرف شود ولی چه کنم من خورشیدم.

ماه محرم در راه است 

ماه غم و اندوه زینب سلام الله علیها

ماه ناله ها و اشک های رقیه سلام الله علیها

ماه فراغ خواهر از برادر

ماه اسارت دختر علی علیه السلام

ماه عزای شیعه در غم شهادت مظلومانه خاندان رسول خدا صلی الله و علیه و آله

ماه غم مولایمان  صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در شهادت جد بزرگوارشان

السلام علیک یا ابا عبدالله

الهی ! کار آن کس کند که تواند و عطا آن کس بخشد که دارد ،پس رهی چه دارد و تواند ؟

چون توانایی تو، که را توانست و درثنای تو ، که را زبانست و بی مهر تو ،که را سرور جانست؟

چه غم دارد ، او که تو را دارد؟ که را شاید، او که تو را نشاید؟  آزاد آن نفس که به یاد تو یازان و آباد آن دل که به مهر تو نازان و شاد آن کس که با تو در پیمان از غیر جدا شدن سر می دانست ؛کار آن دارد که با تو در پیمان است.

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

عزیزا! ما گرفتار دو دردیم               
یکی عشق و دگر در دهر فردیم
نصیب کس مباد این غم که ما راست
جمالت یک نظر نادیده ،مُردیم

***
خوش آن ساعت که دیدار تو بینم
کمند عنبرین تار تو بینم
نبینه خرّمی هرگز دل من
مگر آن دم که رخسار تو بینم

                                                             بابا طاهر

ده روز دیگر به شروع ماه غم  باقی است .

محرم می آید و دوباره اندوه وجودمان را فرا می گیرد.

باید خود را آماده کنیم برای خدمت به مولا.

(السلام علیک یا ابا عبدالله)