گریه را در جایی کنید که تبلیغ دین باشد .
08 مهر 1392 توسط مرادی
در زمان جنگ زنان زیاد نمی توانستند در جبهه ها حاضر
شوند ولی در پشت جبهه ها با تمام توان خود تلاش
می کردند ، در شهر ها هیاهویی به پا بود . هر کسی
به نوعی برای کمک به جبهه ها کارمی کرد .
از نظر مادی خانم ها همراهی می کردند با هر چیزی
که داشتند و از نظر معنوی نیز تسلیم بودند .
بعضی مادر شهدا در تشییع جنازه فرزنداشان در یک
سخنرانی می گفتند : من خوشحال هستم .
شهید خود ما ( شهید محمد باقر عاصی زاده ) در
وصیت نامه اش نوشته بود :گریه را در جایی کنید که
تبلیغ دین باشد .
خانواده ها صبر می کردند . شهدا و خانواده هایشان
هم تقیّد داشتند و هم تعبّد.
( بخشی از سخنان سرکار خانم خاتم یزدی در جمع طلاب )