هشام بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:

نوح عليه السّلام دو هزار و پانصد سال زندگانى كرد كه هشتصد و پنجاه سال آن

پيش از بعثت بود و نهصد و پنجاه سال در ميان قومش بود و آنها را فرا مى‏ خواند

و هفتصد سال پس از آنكه از كشتى فرود آمد و آب فرو نشست و آن شهرها را

بنا نهاد و فرزندانش را در آن شهرها سكنى داد بعد از آن ملك الموت عليه السّلام

در حالى كه نوح در آفتاب بود به سراغ وى آمد و به او سلام كرد نوح سلام وى را

پاسخ داد

و گفت:اى ملك الموت براى چه آمده ‏اى؟

گفت: آمده ‏ام كه تو را قبض روح كنم،

گفت: آيا اجازه مى ‏دهى كه از آفتاب برخيزم و به سايه روم؟

گفت: آرى، و نوح عليه السّلام نقل مكان كرد، سپس گفت:

اى ملك الموت گويا زندگانى من در دنيا به مانند نقل مكان كردنم از آن آفتاب به اين

سايه بود، آنچه بدان مأمورى به انجام رسان و جان او عليه السّلام را گرفت.

كمال الدين ، محمد بن علی ابن بابویه ، ترجمه پهلوان، ج‏2، ص: 308