سه نوع صبر داریم : صبر بر طاعت ،صبر بر معصیت

و صبر بر مصیبت و سختیها

ما چیزهای زیادی را می دانیم ولی مهم آن است

که عمل کنیم گاهی عمل کردن به یک حدیث خیلی

به ما کمک می کند تا راه را درست برویم .

در ماجرایی آمده که روزی وزیر هارون برای شکار با

گروهی رفت . در بین راه از قافله عقب ماند به چادری

رسید که زن جوان زیبارویی در آن نشسته بود

( اعراب خیلی مهمان نوازند ) زن به استقبالش آمد

و او را به چادر دعوت کرد و خود مشغول انجام کارهایش

شد . وزیر از زن آب خواست اما زن گفت : چون شوهرم

نیست اجازه ندارم به شما آب بدهم ولی سهم غذای

خودم که مقداری شیر است به شما می دهم .

وزیر می گوید ناگهان دیدم زن از جا برخاست و ظرف

آبی را برداشت و به بیرون از چادر رفت .یک سیاهی

از دور آمد و یک پیر مرد سیاه و زشت سوار بر اسب بود .

زن او را کمک کرد و سپس دست و پای او شست و به

او آب داد و او را با احترام به چادر آورد و مرد هم دائم

بد اخلاقی می کرد .

وزیر از بداخلاقی مرد ناراحت شده و از چادر خارج می شود

زن به دنبال او برای بدرقه خارج می شود.وزیر به زن می گوید:

تو زن به این زیبایی به چه چیز این مرد دل خوش کردی .

زن می گوید : جناب وزیر من از شما توقع نداشتم که بخواهید

مهر یک مرد را از دل همسرش بیرون کنید .من خودم از پیامبر

شنیدم که فرمودند :

ایمان دو بال دارد ؛ نصف آن صبر و نصف آن شکر است .

من برای  زیبایی ، جوانی و اخلاق خوب  خود شکر به جا

می آورم و بر بد اخلاقی  شوهرم صبر می کنم و

این شکر نعمت است .

این زن با عمل به یک حدیث به مقام شکر و صبر رسید

ما هم اگر به اجادیثی که می شنویم عمل کنیم

می توانیم خودمان را درست کنیم .

در سختی های زندگی صبر کنید و در عبادت و

بندگی خداوند نیز صبر داشته و از گناه پرهیز کنید .

( برگرفته از سخنان حجت الاسلام مهدوی نژاد )