خیلی مهم است که در زندگی کارهایمان را برای رضای خدا انجام دهیم نه برای دنیا و مال دنیا .

از حاج آقای قرائتی شنیدم که می گفتند : گاهی وقت ها یک طلبه به جلسه تفسیر قرآن می رود و تفسیر قرآن می گوید برای رسیدن به مال دنیا .

و یک آشپز برای همین طلبه سوپی درست می کند به قصد این که آن طلبه برای خدا دارد تفسیر می گوید.

آشپز از نیت طلبه آگاه نیست و برای خدا و ترویج قرآن آشپزی می کند .

چه بسا این آشپز از میان عدس هایی که تمیز می کند تا برای طلبه سوپ درست کند به بهشت رود و آن طلبه از میان آیات قرآن به جهنم رود ، چون کارش الهی نبوده .

این قدر در زندگی دنیایی فکر نکنیم ، به کارهایمان رنگ الهی بدهیم .

هر کاری که برای دنیا باشد در همین دنیا می ماند .

دنیا هرگز به کام ما نمی ماند ، بیایید برای آخرتمان کاری کنیم .