مرحوم قطب الدّين راوندى در كتاب خود، به نقل از

حضرت جوادالا ئمّه عليه السلام حكايت كند:

يكى از اصحاب امام رضا عليه السلام مريض شده و

در بستر بيمارى افتاده بود، روزى حضرت از او عيادت

نمود و ضمن ديدار، به او فرمود: در چه حالتى هستى ؟

عرض كردم : مرگ را بسيار سخت و دردناك مى بينم .

حضرت رضا عليه السلام فرمود: اين ناراحتى كه احساس

مى كنى ، اندكى از حالات و علائم مرگ مى باشد كه

اكنون بر تو عارض شده است ، پس اگر تمام حالات و

سكرات مرگ بر تو عارض شود، چه خواهى كرد؟!

و بعد از آن ، در ادامه فرمايش خود افزود: مردم دو دسته اند:

عدّه اى مرگ برايشان وسيله آسايش و استراحت است .

و عدّه اى ديگر آن قدر مرگ برايشان سخت و طاقت فرسا

است ، كه پس از آن احساس راحتى مى كنند.

حال چنانچه بخواهى كه مرگ برايت نيك و لذّت بخش باشد،

ايمان و اعتقادات خود را نسبت به خداوند متعال و رسالت حضرت

محمّد صلى الله عليه و آله و نيز ولايت ما اهل بيت عصمت و

طهارت عليهم السلام را تجديد كن و شهادتين را بر زبان و قلب

خود جارى گردان .

امام جواد عليه السلام فرمود: بعد از آن كه ، آن شخص طبق

دستور پدرم شهادتين را گفت ، اظهار داشت :

يابن رسول اللّه ! ملائكه رحمت الهى با تحيّات و هدايا وارد

شدند و بر شما سلام مى دهند.

امام رضا عليه السلام فرمود: چه خوب شد كه ملائكه رحمت

الهى را مشاهده مى كنى ، از آن ها سؤ ال كن : براى چه

آمده اند؟

مريض گفت : آن ها مى گويند چنانچه همه ملائكه با اذن

خداوند سبحان ، نزد شما حاضر شوند، بدون اجازه حركتى

نمى كنند.

پس از آن ، با كمال راحتى و آرامش خاطر. چشم هاى خود

را بر هم نهاد و گفت : ((السّلام عليك ياابن رسول اللّه !))

پيغمبر اسلام ، اميرالمؤ منين و ديگر امامان (سلام اللّه عليهم )

آمدند، و در همين لحظه ، جان به جان آفرين تسليم كرد.

( دعوات مرحوم راوندى : ص 248، ح 698)

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا