بر روی رضـا شمـس امامت صلـوات

بر شافع ما روز قیامـت صـلوات

در شـام ولادتـش که شادنـد همـه

بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات

پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی

ریگ‌های بیابان تو را می‌شناسند

نام تو رخصت رویش است و طراوت

زین سبب برگ و باران تو را می‌شناسند

از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی

ای كه امواج طوفان تو را می‌شناسند

اینك ای خوب، فصل غریبی سر آمد

چون تمام غریبان تو را می‌شناسند

كاش من هم عبور تو را دیده بودم

كوچه‌های خراسان، تو را می‌شناسند

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟

بی پناهم، خسته ام،تنهابدادم میرسی ؟

گر چه آهونیستم اماپراز دلتنگی ام

ضامن چشمان آهوهابه دادم میرسی ؟

ازکبوترهاکه میپرسم نشانم میدهند

گنبدو گلدسته هایت رابه دادم میرسی ؟

من دخیل التماس رابه چشمت بسته ام

هشتمین دردانه زهرابه دادم میرسی ؟

در باغ ولایت گل خوشبوست رضا

سروچمن گلشن مینوست رضا

نومید مشو زدرگه احسانش

زیرا به جهان ضامن اهوست رضا

کفترا پر بزنین به دور گنبد طلا دور گنبد

بشینین نیابت از کرب و بلا

پر و بالهاتون رو با هم وا کنید

دل به هم بدید همه آوا کنید

ذکر یا امام رضا امام رضا

به زبون بگیرید و صفا کنید . . .

گفتی که بلا بلا بلا ، گفتم چشم ،

از روز الست با رضا گفتم چشم

من آمده ام تا به ولایت برسم،

گفتی انا من شروطها گفتم چشم

بلیط ماندن است مانده روی دستهای من

در این همه مسافر حرم نبود جای من؟

رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر

سفارش مریض حضرت امام را ببر

زآستان رضا سرخط امان دارم

رخ نیاز بر این پاک آستان دارم

اگر چه کم زغبارم، به شوق نکهت گل

همیشه جای، در این طرفه بوستان دارم

ز تیر حادثه مرغی شکسته بال و پرم

درین چمن به صد امید آشیان دارم

کاش من یک بچه آهو می شدم

می دویدم روز و شب در دشتها

توی کوه و دشت و صحرا روز و شب

می دویدم تا که می دیدم تو را

شمع جمع شاپرکهایی رضا

ای کلید ساده مشکل گشا

آن گل زیبا گل خوشبو تویی

ای رضا جان، ضامن آهو تویی

با نگاهت چون کبوتر کن، مرا

تا بگیرم اوج، خوشحال و رها

اي پسر فاطمه، نور هدي

سبزترين باغ بهار خدا

با تو دل از غصه رها مي شود

پاکتر از آينه ها مي شود

اي گل گلزار خدا، يا رضا

آينه ي قبله نما يا رضا

السلام اي حضرت سلطان عشق

يا علي موسي الرضا اي جان عشق

السلام اي بهر عاشق سرنوشت

السلام اي تربتت باغ بهشت

از عرش سلام سرمدي آوردند

آيينه ي حُسن سرمدي آوردند

با آمدن رضا (ع) از باغ بهشت

يک دسته گل محمدي آوردند

به گوش دل ندا آمد، که يار دلربا آمد

به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا(ع) آمد

خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد در ماه ذيقعده

که آمد بهترين بنده، رضا آمد ، رضا آمد

نقاره ها ز اوج مناره وزيده اند

مردم صداي آمدنت را شنيده اند

زيباتر از هميشه شده آستان تو

آقا! چقدر ريسه برايت کشيده اند

حريمت قبله ي جانم

بود حب تو ايمانم

تو را هر لحظه مي خوانم

رضا جانم، رضا جانم

منم مست ولاي تو

گدايم من گداي تو

نهادم سر به پاي تو

رضا جانم، رضا جانم

شمع جمع شاپرکهايي رضا

اي کليد ساده مشکل گشا

آن گل زيبا گل خوشبو تويي

اي رضا جان، ضامن آهو تويي

با نگاهت چون کبوتر کن، مرا

تا بگيرم اوج، خوشحال و رها

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است

یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است

حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای

آنجا برای عشق شروعی مجدد است

با نام رضا به سينه ها گل بزنيد

، با اشك به بارگاه او پل بزنيد،

فرمود كه هر زمان گرفتار شديد

بردامن ما دست توسل بزنيد

ساقی امشب راحت جان می دهد

هر چه خواهی از کرم آن میدهد

گردش چرخ فلک بر کام ماست

حاجتت شاه خراسان می دهد

هر کی دلش اسیره سلطان عالمینه

کوی امام هشتم شیش گوشه ی حسینه

گل رنگ و بوی خود را زان بی قرینه دارد

شهر رضا صفای شهر مدینه دارد

بیــــا ای دوست ما را مفتخر کن

رهت دور است آن را مختصر کن

دل من خاک نیشــابوری تـوست

کـــرم فرما و از این دل گـذر کن!

من هم یه خطا کارم

اما با اینکه گنه کارم

در روز جزا شادم

از اینکه رضا دارم

سلطان سریر ارتضا ما را بس

فرزند علی مرتضی ما را بس

در روز جزا که مزد اعمال دهند

پاداش غلامی رضا ما را بس

طلوع زيباى شمس الشموس از مشرق كرامت و رأفت مبارك!