پروردگار من! وا مگذار مرا به خودم يك چشم به هم زدن، هرگز، نه كمتر از آن و نه بيشتر
ابى يعفور روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر
صادق عليه السلام كه مى فرمود- در حالى كه دستش را
به سوى آسمان برداشته بود- كه:
«رَبِّ لَاتَكِلْنِي إِلى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً، لَاأَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَ لَاأَكْثَرَ؛
پروردگار من! وا مگذار مرا به خودم يك چشم به هم زدن،
هرگز، نه كمتر از آن و نه بيشتر».
ابن ابى يعفور گفت: پس چيزى شتابان تر نبود از اينكه قطرات
آب ديده از كنارهاى ريش مباركش سرازير شد. بعد از آن، رو به
سوى من آورد و فرمود كه: «اى پسر ابو يعفور! به درستى كه
يونس بن متّى، خداى عز و جل در كمتر از يك چشم بر هم زدن،
او را به خود وا گذاشت، و يونس، آن گناه را پديد آورد».
و عرض كردم كه: خدا تو را به اصلاح آورد! آيا يونس به واسطه آن
به كفر رسيد و كافر شد؟
فرمود: «نه، وليكن مردن بر آن حالت، هلاكت است».
(تحفة الأولياء (ترجمه أصول كافى)، ج4، ص 559)
