یه داستانی رو در مورد اثر خشم از یه مجله خوندم

به نظرم جالب بود . داستان به این مضمون بود :

پسری بود که خیلی زود عصبانی می شد . یه روز پدر یه کیسه

میخ و یه چکش به پسر داد و گفت: هر وقت عصبانی شدی یه

میخ به دیوار بکوب . پسر قبول کرد .روز اول تعداد زیادی میخ به

دیوار کوبید ولی روزهای بعد میخ های کمتری به دیوار کوبید و به

این نتیجه رسید تحمل عصبانیت و کنترل اون راحت تر از کوبیدن

میخ به دیواره .

بعد از مدتی روزی شد که پسر هیچ میخی به دیوار نکوبید .

پدر که از ماجرا باخبر شد گفت :

حالا هر روز که عصبانی نشدی یه میخ از دیوار بیرون آور .

پسر این کار را انجام داد تا همه میخ ها را در آورد به پدر خبر داد .

پدر همراه پسرش به کنار دیوار  رفت و سوراخ های دیوار را

به پسر نشان داد و گفت :

به این سوراخ ها نگاه کن این دیوار هرگز مثل قبل نمی شود .

پسرم وقتی در عصبانیت چیزی هم می گویی همانند این میخ ها

به دیوار قلب دیگران کوبیده می شود .

مواظب باشیم ! به قلبهای دیگران میخ نکوبیم