يك وقتى به مناسبتى خدمت امام رسيديم؛ صحبت راجع

به يك روحانى بود كه يك تخلفى كرده بود و امام با ما مشورت

مى‌كردند كه با او چگونه رفتار شود. من به ايشان مفصل

گفتم كه اين پيروزى شما در انقلاب، محصول هزار سال آبروى

روحانيت شيعه است - والّا چرا بايد وقتى يك مرجع به ميدان

آمد، مردم اين‌ طور به دنبالش بيايند و جانشان را فدا كنند،

كه در نهضت امام بزرگوار ما كردند. هزار سال آبروى شيعه

متراكم شد تا به اينجا رسيد كه يك مرجعى مثل امام بزرگوار

ما كه جرئت داشت، شجاعت داشت، قابليت داشت، روح

فداكارى و آگاهى به زمان داشت، پا بگذارد وسط ميدان، و

مردم هم به دنبالش بيايند - حالا بعضى از اين هم‌ لباس هاى

ما مثل موريانه‌اى كه در يك بنايى بيفتد، دارند اين آبروى هزار

ساله را ذره ذره مى‌خورند و از بين مى‌برند؛ ايشان هم اين

معنا را تصديقكردند. واقع قضيه همين است. بايد مراقب

باشيم ما جزو آن موريانه‌ها نباشيم. خداى نكرده هر عملِ

زشت و وقيح و يك كار نامناسبى كه از يكى از ماها سربزند،

رخنه‌اى در آن ذخيره‌ى ارزشمند هزار ساله‌ى روحانيت و

علماى شيعه است.

( بیانات مقام معظم رهبری ،۱۳۸۵/۰۸/۱۷)

سید رضی به نماز جماعت برادرش سید مرتضی رحمت الله

علیه اقتدا می کرد. روزی سید رضی که اقتدا کرده بود در

رکوع امام جماعت را در خون شناور دید ؛ لذا نمازش را فرادا

کرد. خبر به گوش مادر رسید وقتی مادر علت را از او پرسید.

سید رضی گفت در رکوع نماز دیدم برادرم غرق در دریای خون

است لذا نمازم را فرادی کردم ، سیدمرتضی گفت : بله ؛

قبل از نماز زنی درباره مسائل حیض از من سئوال نمود ، در

رکوع به فکر آن مسئله بودم .

شخصی خواب دید درصف جماعت است و پیشنماز مسجد

پشت به قبله نماز می خواند چون تعبیرش را پرسید متوجه

شد که امام جماعت در نماز حواسش به کم و زیادی مامونین

است که چند نفر اقتدا کرده اند .

اگر پیشنماز هستی ، مدتی قبل از نماز بیا و در سجاده بنشین

که مردم و مامونین و کم و زیادی آن ها را نبینی خصوصا اگر

وقتی می آیی و مردم صلوات می فرستند و سلام می کنند

و دست می بوسند و بلند می شوند و تو هم حواست این گونه

باشد ، که دیگر واویلا است.

( آداب الطلاب ، شاکر برخوردار فرید ، ص 178 )

پیرمردی 100 ساله را در حرم امام رضا علیه السلام می شناختم

که نوافلش را ایستاده می خواند این قدرت عبادت ، غیر از این

قدرت های دنیایی است ، ممکن است شخصی به قول معروف

دو پاره استخوان باشد ، ولی یازده رکعت نماز شب و نماز صبح

را با نافله اش بخواند ولی دیگری که پهلوان است حال ندارد دو

رکعت نماز صبح را بخواند .

این قوت و قدرت اطاعت خداوند ، به وسیله ی گناه از بین می رود ،

به طوری که انسان حال نماز خواندن را ندارد و اگر هم بخواهد نماز

برای او مانند بار سنگینی است که بعد از خواندن می گوید راحت

شدم و یا به وسیله خوردن مال حرام از انسان، سلب توفیق

می شود .

( اداب الطلاب ، شاکر برخوردار فرید ، ص466)

حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند : استاد ما حضرت

حاج شیخ علی اکبر برهان (ره)می فرمودند:

هیچ گاه تر و خشک باهم نمی سوزند چون تر اول کنار

آتش خشک می شود بعد می سوزد .

لذا شما علما و خطبا مواظب باشید و همواره باید در

همه حالات چه در مجالس خصوصی و چه عمومی و

چه در بالای منبر ، احکام را برای مردم بازگو کنید ، که

مطلع بشوند ؛ مبادا به سبب نگفتن شما ، هر دو گروه

دچار غضب الهی شوید . اگر کسی واقعا مومن باشد

دچار عذاب نمی شود ، ولی اگر مومن گناهی را دید و

جلوگیری نکرد مانند چون تری خواهد بود که در مقابل

آتش گناهان مردم ، آرام آرام خشک می شود و اگر عذاب

بیاید او را هم خواهد گرفت .

نقل می کنند وقتی که در رودبار زلزله آمد یکی از سگ های

رودبار ، قبل از وقوع زلزله شروع به پارس کردن نمود ،

صاحب خانه بیرون آمد که ببیند چه خبر است، همین که

در را باز کرد سگ به و بچه شیر خوار ه ی صاحب خانه را ،

به دندان گرفت ، صاحب خانه و زن و بچه اش به دنبالسگ

بیرون دویدند که بچه را از او بگیرند وقتی که از خانهبیرون

رفتند زلزله آمد و شهر را خراب کرد .

(آداب الطلاب ، شاکر برخوردار فرید ، ص 433)

نظام اسلامی ، همان آرزوی هزار ساله همه عالمان اسلامی

بوده است که در قرن و عصر حاضر روزی ما شده و در دوران

کنونی ، به دست عالمی بزرگ از تبار شجاعان پاک تاریخ ،

تحقق یافته است .

جای تأسف است که دیگران مبانی آن را بشناسد ، مسئله هایش

را بدانند ، افق های آینده ای را ببیند ، به اهمیت و جایگاه بلند آن

واقف باشند ، اما ما یا اصلا آن را نشناسیم یا اگر می شناسیم

به سرنوشت آن بی اعتنا باشیم .

انقلاب اسلامی ایران امروزه دامنه نفوذ خود را حتی در قلب

جوامعی که علم مخالفت و براندازی آن داشته ، کشانده است .

پیش از به وجود آمدن این اقلاب کجا قدرت جرأت نقد و مخالفت

با استبداد و استعمار و قدرت های یکه تاز بود ؟

این جسارت و قدرت را انقلاب به وجود آورد و روح حق طلبی و

عدالت خواهی را آرام آرام به جامعه و حتی به جهانیان دمید .

پس وظیفه چیست؟ آیا وظیفه جز حفظ و نگهداری از روح عنبر

افشانی است که با تلاش های امام (ره) در جامعه انتشار یافته

است ؟ و مسلما طلبه در این میان وظیفه ای سنگین تر بر عهده

دارد ، امروز جوانان وظیفه دارند انقلاب را با همه وجود تا اعماق

جان نفوذ دهند و مفهوم انقلاب و مبانی فکری آن را از بن دندان

درک کنند و برای هنگامی که این ملت بدانها احتیاج دارد در دو

صحنه خود را آماده کنند:

صحنه دفاع از انقلاب در عرصه های اقتصادی ، نظامی و سیاسی

و صحنه سازندگی .

بهترین پدید آورندگان باغ آباد انقلاب ، کسانی هستند که از انقلاب

جوشیده اند و انقلاب در جان آن ها رسوخ کرده است و لذا آنان باید

در هر لحظه آماده در این دو صحنه باشند .

( کوله پشتی طلبگی ، قنبر علی تیموری ، ص 91 )

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4 :LatentStyles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

نهج البلاغه ، نازله روح امیرالمؤمنین علیه السلام است ،

برای بیداری خفتگان در دخمه سیاهی ها یا مرهمی است

برای دردهای لاعلاج جامعه و جامعه نشینان و چشمه

جوشانی است که هر چه بیشتر در آن تعمق و تفکر شود

جوشنده تر می شود و فوران معارف بلندش روح طراوت

را به جامعه پاییز گرفته انسان معاصر باز می گرداند . کلامی

است فوق کلام مخلوق و دون کلام خالق که در همه شئون

حبات انسانی بهجی قدیم و طریقی مستقیم باز می گشاید .

طلبه نباید ارتباط همیشگی اش را با این چشمه جوشان که

به اقیانوس بی کران توحید متصل است ، قطع کند .

عجیب این است که نهج البلاغه در دیار خودش ، در میان

شیعیان علی علیه السلام و در حوزه های شیعه ، غریب

و تنهاست . ما طلاب باید اعتراف کنیم که با نهج البلاغه

بیگانه ایم .

دنیای روحی ای که برای خود ساخته ایم ، دنیای دیگری

است غیر از نهج البلاغه .

این کتاب مظلوم و کتاب مظلوم دیگر یعنی صحیفه سجادیه

به صورتی عجیب در حوزه های ما ناشناخته اند . نهج البلاغه

تبلور اعلای تعالیم اسلام است در سطح تربیت ، این دو کتاب

در حوزه های ما نباید هیچ گاه از دست طالبان علم به زمین

گذاشته شود و باید یکی از ارکان اصلی تعلیم و تعلم در

حوزه ها باشد ، اما با کمال دردمندی و دریغ خوری می بینیم

که این گونه نیست و اهمیتی که به برخی متون داده

می شود به این دو منبع بزرگ داده نمی شود .

جای آن است مه خون موج زند در دل لعل

زین تغابن که خزف می شکند بازارش

( کوله پشتی طلبگی ، قنبر علی تیموری ، ص 81 )