نامه پدری بزرگوار به فرزند رزمنده اش
نامه پدری بزرگوار به فرزند رزمنده اش
حجت الاسلام و المسلمین غلامحسین ابوئی نجف آبادی در سال 1361 نامه ای به فرزندشان آقای حسین ابوئی که در جبهه بودند می نویسند . این عالم ربانی با لفظی بسیار زیبا با فرزندشان سخن می گویند و او را نصیحت می کند و در پاسخ پسر برای آمدن به یزد جمله زیبایی می نویسند .(ادای دِین دین از اوجب واجبات است .) اگر کمی تأمل کنیم به عمق سخن این عالم ربانی میتوان پی برد.متن نامه ایشان بدین شرح است:
بِاللهِ اَستَفتِحُ وَ بِاللهِ اَستَنجِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و آلِهِ اَتَوَجَّهُ اَللّهمَّ سَهِّل لِی حُزُونَةِ اَمریِ کُلِّهِ و یَسِّرلی صُعوبَتَهُ اِنَّکَ تَمحُو ما تَشاءُوَ تُئبِتُ وَعِندَکَ اُمُّ الکِتابِ . امام رضا علیه السلام این دعا را می خواندند و نقل شده از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام که فرمودند: هیچ گاه مهموم نشدم برای امری و تنگ نشد بر من معاشم و مقابل نشدم با حریف شجاعی و این دعا را خواندم مگر آن که خداوند هم و غم مرا برطرف کرد و روزی فرمود مرا نصرت بر دشمنانم. و البته معلوم است که معنای بالله اَستَفتِحُ این است که از خدای عزوجلّ و به وسیله او طلب نص و فتح می کنم وبالله استنجح یعنی :به ذات مقدسش طلب نجاح و رستگاری می نمایم … و به محمد و آلش علیهم صلوات الله توجه کرده و به سوی آنان روی می آورم ، خداوند آسان کن بر من «حُزُونت » و سختی کار مرا ، و هم صعوبت و دشواری آن را ، آسان فرما ، همانا تو محو می کنی هر شدت و غمی و اثبات می نمایی هر خوشبختی و خوشوقتی را و ام الکتاب نزد توست . چون ماه شریف ذی القعده و ایام ولادت حضرت ثامن الحجج بود خواستم دعایی از آن حضرت به شما ارمغان داشته تا آن را حفظ و همیشه اوقات به آن رطب السان باشید و نیز توجه داشته باشید که یکی از علماء بزرگ که از نجف اشرف به زیارت حضرت رضا علیه السلام مشرف بود و در غربت سرگردانی ، روزی نزد ضریح مقدس رضوی مشغول زیارت بود که از قبر شریف شنید که : لا تَهمَمَّ(غصه نخور ) اَمّا عَلِمت َاَنَّ کُلَّ امامٍ مَظهَرٌ لِاَمرٍ و الامام علی بن موسی الرضا علیه السلام ضامن لِاُمُورِالغُرَباء؟! اَو : مُتَکَفَّلٌ لِاحوالِ الغُرباء . و اَنَا اُوصیکَ یا ولدی و قرة عینی بتقوی الله عزوجَلَّ والاحسانَ الی الاخوان و التوکل علی الله و التوسل بآل الله صلی الله و علیه وآله خصوصاً موسی بن جعفر و علی بن موسی علیهما السلام.
دست در دامن پاکان زن و اندیشه مدار
هر که با نوح نشیند چه غم از طوفانش
خلاصه :اِحدَی الحُسنَیین است . یا حسین ؟! دو عدد نامه از شما رسید و از خبر سلامتی شما و رفیقانتان اطلاع حاصل شد تمام کسانی که شما سلامشان گفته اید سالمند و سلام می فرستند ، والده شما هم گاهی … بله ؟! ولی زیاد ناراحتی ابراز نمی کند وَاللهُ المُستَعان و هو خیر الحافظین . من دیگر عرضی ندارم ، شما را به خدا می سپارم .
رنج راحت دان چو شد مطلب بزرگ
اداءِ دِین دین از اوجب واجبات است . والسلام علیک و علی الَّذینَ معک ولدیک و رحمةالله و برکاته . سلام مرا به همه دوستان و رزمندگان ابلاغ نما.
دعا گوی دوستان علی علیه السلام . غلامحسین ابوئی نجف آبادی
14/ذیقعده 1402 . 12/6/61