موسى بن بكر واسطى نیز از بشیر نبّال روایت كرده كه گفت:

هنگامى كه به مدینه رسیدم به امام باقر علیه السّلام عرض

كردم: آنان مى‏گویند كه مهدى اگر قیام كند كارهابه خودى خود

براى او برقرار مى‏شود و به اندازه حجامتى خون نمى‏ریزد،

پس فرمود:

هرگز چنین نیست، سوگند به آنكه جانم به دست اوست اگر

كارها به خودى خود براى كسى برقرار و  رو به راه  مى‏شد

مسلّما براى رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله آنگاه كه دندان هاى

پیشین آن حضرت شكست و صورتش را زخم رسید درست

مى‏شد، نه هرگز، سوگند به آنكه جان من به دست اوست

(چنین نخواهد شد) تا آنكه ما و شما عرق و خون بسته شده

را پاك كنیم، سپس آن حضرت پیشانى خود را- به عنوان نمودار

آن حالت- پاك كرد».

( الغیبة للنعمانی ،ترجمه غفارى، ص: 399)