خدایا!

هر چه دوست داشتم، از من گرفتی

به هرچه دل بستم، دلم را شکستی

به هر چه عشق ورزیدم، آن را زایل کردی

هر کجا قلبم آرامش یافت، تو مضطرب و مشوشش نمودی

هر وقت که دلم به جایی استقرار یافت، تو آواره ام کردی

هر زمان به چیزی امیدوار شدم، تو امیدم را کور نمودی…

تا به چیزی دل نبندم و کسی را به جای تو نپرستم و در

جایی استقرار نیابم و به جای تو به کسی دیگر، جایی

دیگر و نقطه ای دیگر آرامش نیابم.

و فقط تو را بخواهم، تو را بخوانم، تو را بجویم و تو را بپرستم

( بخشی از مناجات شهید چمران )

الهی ! همچون بید میلرزم که مبادا به هیچ نیرزم .

الهی ! به بهشت و حور چه نازم مرا نظری ده که از هر نظری بهشتی سازم .

الهی ! به عزت آن نام که تو خوانی و به حرمت آن صفت که تو چنانی دریاب مرا که می توانی .

الهی ! چنان که کف دریا بر لب است کمالات سرمستان تو در نیم شب است .

الهی ! اگر نظر فاسقان به زر و سیم است و نظر صادقان بر خوف و بیم است اما نظر عبدالله بیچاره ، نوزده حرف بسم الله الرحمن الرحیم است.

الهی به عزت دعوت (دعوت قومی لیلاً نهارا ً) که ما را از صفات آیات بیّنات کلام ربانی ، عصمتی هر چه تمام تر ارزانی دار.

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

الهی ! به حرمت آن نام که تو خوانی و به حرمت آن صفت که تو چنانی ،دریاب که می توانی.

الهی ! چون توانستم ندانستم و چون دانستم نتوانستم آه ! ازین علم نا آموخته ، گاه در غرقم ازو ، گاه سوخته

الهی !بنده را از سه آفت نگاه دار : از وسواس شیطانی و از هوای نفسانی و از غرور نادانی

الهی !تو به رحمت خویشی و ما بر حاجت خویشیم ؛ توانگری و ما درویشیم

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

الهی ! اگر مجرمیم مسلمانیم و اگر بد کردا ریم پشیمانیم و اگر ما را بسوزی سزای آنیم و اگر بیامرزی نه جای آنیم .

الهی !اگر تن مجرم است دل مطیع است ، اگر بنده گنهکار است کرم تو شفیع است

الهی ! گفتی کریمم ، امید بدان تمام است تا کرم تو در میان است ناامیدی حرام است

الهی ! تا از مهر تو اثر آمد ، همه مهر ها سر آمد.

الهی ! من کیم که تو را خواهم چون من از قیمت خویش آگاهم ، دل و دوست یافتن پادشاهی است ، بی دل و

دوست زیستن گمراهی است.

گفت نوشی است همه زهر و خاموشی زهریست همه نوش. کاشکی خاک شدی و نام او از دفتر وجودپاک.

الهی !حجاب ها از راه بردار و ما را ه ود مگذلر، برحمتک یا عزیز و یا غفار

(مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری)

الهی ! کار آن کس کند که تواند و عطا آن کس بخشد که دارد ،پس رهی چه دارد و تواند ؟

چون توانایی تو، که را توانست و درثنای تو ، که را زبانست و بی مهر تو ،که را سرور جانست؟

چه غم دارد ، او که تو را دارد؟ که را شاید، او که تو را نشاید؟  آزاد آن نفس که به یاد تو یازان و آباد آن دل که به مهر تو نازان و شاد آن کس که با تو در پیمان از غیر جدا شدن سر می دانست ؛کار آن دارد که با تو در پیمان است.

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

   خدایا!
   به من توفیق تلاش در شکست ،صبر در نومیدی، رفتن بی همراه ، جهاد بی سلاح، کار بی پاداش ،فداکاری در سکوت ، دین بی ریا ، خوبی بی نمود ،عظمت بی نام ، خدمت بی نان ،ایمان بی ریا ،گستاخی بی خامی ،مناعت بی غرور، عشق بی هوس، تنهایی در انبوه جمعیت و دوست داشتن بدون آن که دوست بداند ،ارزانی کن .