درپی بیانات مهم حضرت آیتالله خامنهای در دیدار مسئولان نظام درباره مذاکرات هستهای، مجموعه خطوط قرمزی را که رهبر انقلاب در دور جدید مذاکرات برای دستیابی به توافق خوب ترسیم کردهاند، منتشر شد.
حجت الاسلام پناهیان به مناسبت دوازدهم فروردینماه-روز جمهوری اسلامی ایران- یادداشتی منتشر کردند.
متن این یادداشت را در ادامه میخوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
جمهوری اسلامی،شاخۀ ایرانی «انقلاب جهانی اسلام»
سالروز نهادینه شدن نهالی از انقلاب جهانی اسلام در ایران مبارک باد. نهال «جمهوری اسلامی» شاخۀ ایرانی شجرۀ طیبۀ انقلاب جهانی اسلام است که تاریخی به قدمت و عظمت اسلام دارد. انقلابی که سرآغازش از مکۀ مکرمه بود و مقدماتش را تمام انبیاء فراهم کرده بودند. بذر شجرۀ طیبۀ «انقلاب اسلامی» در کنار چشمۀ زمزم به دستان پاک پیامبر اکرم(ص) کاشته شد. در مکه آن را سرکوب کردند، از مدینه سربرآورد. در مدینه مظلوم واقع شد و در کوفه به اقتدار رسید. در کوفه با ناجوانمردی خواستند آن را به خاک بسپارند، در کربلا قیام کرد. در عاشورا آن را به خاک و خون کشاندند تا نابودش کنند، ریشههای خود را در دل زمین گستراند و جاودانه شد؛ تا در زمان ما جلوهگر گشت و 22بهمن57 سرزمین ما را رویاند. ما از این شجرۀ تنومند طیبه که در جان جامعۀ ما سر از خاک تاریخ بیرون زده بود، شاخهای با نام «جمهوری اسلامی ایران» دریافت کردیم و آن را به مثابه نهالی نهادینه کردیم که زیر سایۀ آن زندگی کنیم.
پس اولاً بهتر است بهجای آنکه انقلاب اسلامی را متعلق به خودمان بدانیم، خود را به آن متعلق بدانیم. امام در این باره میفرمودند: «همه ما در پناه اسلام هر چه داریم هست. ما چیزى نیستیم خودمان، هرچه هست اسلام است. و ما در پناه اسلام اگر چیزى باشیم، هستیم» (صحیفه امام/9/477). از همان اول معلوم بود که این انقلاب ریشه در تاریخ دارد و سرشاخههایش نیز در حصار مرزهای ما باقی نخواهد ماند؛ شعارهایش جهانی بود و ریشههایش در تمام تاریخ و خاک منطقه امتداد داشت. سالها بر تنۀ آن کوبیدند تا آن را قطع کنند و شاخ و برگهای آن را بشکنند، که سایهاش به همسایهها نرسد، اما هماکنون می بینیم شاخسارهایش بر تمام منطقه سایه افکنده و میوههایش را به تمام مردم منطقه رسانده است. به تعبیر بهتر، نهالهای نو و مقاومی در هرمنطقه از ریشههای خود رویانده است. مقاومت یکی از ثمرات این انقلاب است، بیداری اسلامی یکی دیگر. اخیراً اقتدار مظلومان در مقابل ظالمان یکی دیگر از جلوهها و جوانههای آن است که امروز بیش از هرکجا در یمن سر از خاک برآورده است. این انقلاب، جهانی خواهد شد چون ریشههایش در خاک و سرشت آدمیان در سرتاسر عالم وجود دارد و منطقۀ اسلامی ما به نهالستانی برای صدور شاخههای آن به جهان مبدل خواهد شد. و روزی خواهد رسید که تمام انقلابیون را به مکه یعنی زادگاه اولی این انقلاب فرا بخوانند، شاید مردم انقلابی یمن برای حضور در مکه آماده میشوند.
ثانیاً باید بدانیم نظام ما تا زمانی حیات دارد که از اصل خود یعنی «انقلاب اسلامی» جدا نشود. جمهوری اسلامی تا هرکجا در رفتارها و ساختارهای خود، انقلاب را نهادینه کرده، موفق بوده و هرکجا مانند تمام نظامهای غیرانقلابی به سوی ارزشهای غیراسلامی حرکت کرده است، مانند دیگر نظامهای غیرانسانی جهان، ناکام مانده است. بعضی میپندارند انقلاب قابل نهادینه شدن نیست و آن را یک وسیلۀ سیال و گذرا تلقی میکنند که نمیشود در ساختارهای باثبات اجتماعی حفظ شود. آنها نگاهی سطحی به انقلاب دارند و انقلاب را نوعی شلوغ کردن تصور میکنند؛ نه تحول در نظام ارزشهای یک جامعه که باید بر اساس آن ساختارهای جامعه را شکل داد. آنها یا ذهن خود را محدود به انواع اندکی از نهادها و ساختارهای اجتماعی کردهاند و خود را از تفکر و خلاقیت بازداشتهاند و یا مرعوب هیمنۀ پوشالی تمدن غرب شدهاند و تا تمدن غرب مضمحل نشود به خود نمیآیند. غافل از اینکه فلسفۀ جمهوری اسلامی نهادینه کردن اسلام انقلابی در جامعه است.
آنهایی که انقلاب را به شورش ترجمه و تفسیر میکنند، طبیعتاً ترجیح میدهند قانونگذاران و مجریان قانون کمی ضد انقلاب باشند. این نگاه به انقلاب در برخی از انقلابیون قدیم رواج یافته است. آنها تصور میکنند انقلاب برای به هم ریختن نظام ستمشاهی خوب بود نه برای بنیانگذاری «ثبات اجتماعی». آنها لازمۀ عقلانیت را در غیرانقلابی بودن میدانند و به منطق ضدانقلابها در ادارۀ جامعه حق میدهند. غافل از اینکه رژیم ستمشاهی چیزی جز نتیجۀ همین عقلانیت پوشالی که غربیها ادعا میکنند نبود. امروز تمام غربزدهها که اندیشههایشان تاول زده باید به جنایتهای غرب علیه بشریت بیشتر نگاه کنند، تا شاید بفهمند ریشۀ اینهمه جنایت کجاست. آیا عقلانیت قلابی که مقابل ارزشهای انقلابی است منشأ اینهمه جنایت نیست؟ آیا نتیجۀ دمکراسی و حقوق بشر اینهمه جنایت در حق بشریت نشده است؟ نکند آنها معتقدند غرب نتوانسته است شعارهای دمکراسی و حقوق بشر را بهخوبی پیاده کند؟ این تصور را در اول انقلاب هم، آنهایی که شیفتۀ مارکسیسم بودند، داشتند. وقتی از مشکلات و جنایتهای کشورهای کمونیستی میگفتیم، میگفتند آنها نتوانستهاند بهخوبی مارکسیسم را پیاده کنند. غربیها کجای دمکراسی و حقوق بشر را بهخوبی اجرا نکردهاند که اینهمه جنایت و آدمکشی را رواج میدهند و روا میدانند؟ آیا درک این حقیقت دشوار است که این شعارها از اساس فریبا بودهاند و خدعهای برای چپاول ملتها بودهاند؟
باید حقانیت شعارهای انقلاب را در ساختارهای جمهوری اسلامی به اثبات رساند تا جهان از تصور تکراهه بودن حرکت بشر در مسیر بیراههای که ساختهاند نجات پیدا کند. «جمهوری اسلامی» اساساً یک نهاد انقلابی است و این کافی نیست که کارگزاران نظام اعم از قانوننویسان و مجریان قانون تنها به انقلاب 57 معتقد باشند ولی در طراحی نظامات فرهنگی، اجتماعی و حقوقی به دست دشمنان انقلاب نگاه کنند.
منبع : سایت شهید آوینی
یکى از موضوعات محورى در رابطه با مسائل سیاسى و امنیتى کنونى در خاورمیانه، گسترش دامنه فعالیت گروه هاى تکفیرى در سطح منطقه و مهم تر از آن ظهور و پیدایش گروه هاى تکفیرى جدید در برخى کشورهاى دچار بحران در منطقه است به نحوى که این گروه ها از وضعیت بحرانى کشورهایى نظیر سوریه و عراق بهره بردارى نموده و با اتخاذ اقدامات خشونت آمیز و فعالیت مسلحانه جدى علیه دولت ها و مردم این کشورها، خود به موضوعى امنیتى تبدیل شده اند.
این موضوع از این نظر داراى اهمیت است که نه تنها کشورهایى نظیر سوریه و عراق را دچار بى ثباتى کرده است بلکه تهدیدات امنیتى را نیز علیه دیگر کشورهاى خاورمیانه مطرح کرده اند. اما موضوع قابل توجه در مورد فعالیت این گروه هاى تکفیرى، به رابطه شعارها و سیاست هاى اعلامى از سوى این گروه ها با اقدامات و اهداف عملیاتى آن ها برمى گردد. بدین شکل که هرچند گروه هاى تکفیرى فعال در سطح منطقه همانند دولت اسلامى عراق و شام (داعش)، جبهه النصره و دیگر شاخه هاى القاعده به بهانه و با شعار اجراى شریعت اسلامى و دفاع از اسلام و مسلمانان اقدام به عضوگیرى و فعالیت هاى سیاسى و نظامى علیه دولت هاى منطقه کرده اند، اما طیف و دامنه فعالیت هاى آن ها نشان مى دهد که این گروه ها اهداف دیگرى را فراتر از چنین شعارهایى تعقیب مى کنند، چراکه نسبت به بزرگ ترین و جدى ترین ناقض حقوق مسلمانان در سطح منطقه، یعنى رژیم صهیونیستى بى توجه هستند و حتى در برخى موارد منافع همسویى با آن تعقیب مى کنند.
این مسأله، یعنى بى توجهى گروه هاى تکفیرى به حمایت از مسلمانان در مقابل رژیم صهیونیستى و مبارزه با رژیم صهیونیستى بعد از گذشت چند سال از فعالیت این گروه ها، به موضوعى آشکار براى افکار عمومى و رهبران منطقه تبدیل شده و اخیراً مورد توجه و تأکید علما و رهبران منطقه نیز قرار گرفته است. در این راستا، «حضرت آیت الله خامنه اى» رهبر معظم انقلاب اسلامى در «کنگره جهانى جریان هاى تکفیرى از دیدگاه علماى اسلامى» در تهران اعلام کردند: «پشتیبانان جریان تکفیر، در مقابل رژیم صهیونیستى یک اخم هم نمى کنند و حتى با این رژیم براى مقابله با مسلمانان همکارى مى کنند ولى براى ضربه زدن به کشورها و ملت هاى اسلامى، حضور فعال دارند.»
با توجه به این مهم، در ادامه به بررسى مهم ترین دلایل این موضوع، یعنى علل بى توجهى گروه هاى تکفیرى به مبارزه با رژیم صهیونیستى پرداخته مى شود.
ماهیت گروه هاى تکفیرى
یکى از مهم ترین دلایل بى توجهى گروه هاى تکفیرى به خصوص داعش به مسأله فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستى، به ماهیت چنین گروه هایى بر مى گردد. برخلاف ادعاى رهبران این گروه ها و حامیان بیرونى آن ها، نباید گروه هاى تکفیرى را گروه هایى با ماهیت مذهبى و اسلامى تصور کرد بلکه فعالیت و اقدامات چنین گروه هایى به خصوص در جریان تحولات چند سال اخیر سوریه و عراق نشان مى دهد گروه هایى سیاسى با هدف سرنگونى دولت هاى منطقه و تغییر موازنه منطقه اى هستند، هرچند برداشت خاصى نیز از اسلام دارند و این موضوع را بیشتر به نمایش گذاشته اند. چنین ماهیت و اهدافى باعث شده است اولویت مبارزات آن ها نه رژیم صهیونیستى بلکه دولت هاى منطقه باشد و هدف کسب قدرت را در کشورهاى دچار بحران کنونى تعقیب کنند.
صفحات: 1· 2
| راهکارهای حل مشکلات اقتصادی کشور | |
| مطالبات رهبر انقلاب اسلامی در زمینه اقتصاد مقاومتی براساس بیانات در دیدار مردم آذربایجان ۱۳۹۳/۱۱/۲۹ |
|
| قطع اتّکاء بودجهى کشور به نفت | باید اتّکاء بودجهی کشور به نفت قطع بشود؛ باید به اینجا برسیم…این کار سخت را با همّت، با اعتماد به این مردم، با اعتماد به این جوانها، با اعتماد به سرمایههای داخلی کشور، با اعتماد به خدای متعال که وعدهی نصرت داده است، میشود انجام داد. |
| تکیهى بودجه به تولید داخلى و مالیات | بودجهی کشور، ادارهی دولت، بهوسیلهی درآمدهای از درون مردم باشد، یعنی از همین مالیات، که مالیات هم مربوط میشود به تولید و کسب و کار. |
| ارتقاء بهرهوری | تولیدکنندهی ما، بنگاهدار ما سعی کند با کم کردنِ ریختوپاش، هزینهی تولید را کم کند، کیفیّت را بالا ببرد؛ این میشود بهبود بهرهوری. |
| استفادهى حدّاکثرى از ظرفیّتهاى داخلی و جغرافیایى | کشور ما روی نقشه که نگاه کنید، یک چهارراه بسیار حسّاس و مهمّ زمینی و هوایی است؛ دسترسی به آبهای آزاد هم دارد؛ اینها فرصتهای بسیار مهمّی است؛ علاوه بر منابع، علاوه بر امکانات، برنامهریزی بشود، فکر کنند، از این فرصتها به نحو احسن استفاده کنند. |
| مصرف محصولات داخلى توسط مردم و مسئولین | آن چیزهایی که مشابه داخلی دارد، متعصّبانه و با تعصّبِ تمام، ملّت ایران، خارجیِ آن را مصرف نکنند… من این حرف را برای هرکسی میگویم که به ایران علاقهمند است، به آیندهی کشور علاقهمند است، به فکر بچّههای خودش است که بنا است فردا در این کشور زندگی کنند. |
| اجتناب از اسراف، تضییع مال و هدر دادن منابع عمومى | اجتناب از اسراف، تضییع مال، هدر دادن منابع عمومی، هدر دادن آب، هدر دادن نان، از بین بردن خاک. |
| توسعهی شرکتهای دانشبنیان | شرکتهای دانشبنیان بهوجود بیاید. شرکتهای دانشبنیان هم فقط مخصوص صنعت نیست؛ در صنعت، در کشاورزی، در خدمات، در نیازسنجی. |
| مبارزه جدّی با قاچاق | مبارزهی جدّی با قاچاق از جملهی کارهای لازم در اقتصاد کشور است. |
| مبارزهى جدّى با بدحسابهاى بانکى | یک عدّهای هستند از تسهیلات بانکی، بناحق و نادرست استفاده میکنند؛ برای یک کار تسهیلات میگیرند، در کار دیگری آن را مصرف میکنند که مصلحت کشور نیست؛ بعد هم بدهی خودشان را با بانکها تسویه نمیکنند؛ اینها واقعاً مجرمند. |
اینکه دولتی که وزیر ارشاد آن تحصیلات حوزوی دارد در موضوعی حساس مانند آوازخوانی زنان این همه برای خود حاشیه درست می کند به شدت عجیب است.
اگر در دولت تساهل و تسامح به سر می بردیم و وزیر ارشادی که سعی فراوانی در ترویج بی بندوباری دارد این همه حاشیه سازی بر سر آوازخوانی زنان جای سوال نداشت. آن وزیر عاقبتی جز فرار از ایران و پناه بردن به لژهای فراماسونری نداشت اما وزیر اعتدال و تدبیر که خود درس حوزه خوانده و می داند بسیاری از مراجع ما آوازخوانی زنان را جز برای بانوان مجاز ندانسته اند چرا به زیردستان خویش اجازه می دهد این همه حاشیه بر سر این موضوع ایجاد کنند.
بالا بردن فرکانس صوتی همخوان زن چه معنایی دارد جز…؟
اینکه بانوان می توانند به صورت همخوان در آلبومها حضور داشته باشند را که کنار بگذاریم اینکه در تولید یک آلبوم و به نام همخوانی سعی شود با بالا بردن فرکانس صوتی همخوان زن، اثر را به عنوان یک تابوشکنی در موسیقی داخلی جلوه دهیم چه معنایی دارد جز بازی با اصول اساسی اسلام؟
اینکه موسیقی شاخه ای از شاخه های هنری است و باید به آن به عنوان وسیله ای برای تبیین فرهنگ ایرانی-اسلامی نگاه کرد صدالبته که باید در دستور کار وزارت فرهنگ و ارشادی قرار گیرد که پسوند اسلامی دارد. اما آیا اسلامی شدن یعنی اینکه بکوشیم خط قرمزهای لحاظ شده در اصول اسلامی را رد کنیم یا آن که بکوشیم الگوی نوینی از هنر اسلامی را پیش چشم مخاطبان قرار دهیم؟
آیا در حال الگوبرداری از دستگاه هنری پهلوی هستید؟
سالهاست که دول غربی می کوشند با استفاده ابزاری از زنان و تقلیل شخصیت آنها در حد کالاهایی که می توان از آنها برای رونق سینما یا موسیقی بهره جست شرایطی را فراهم آورند که بیشتر از هنر این جاذبه های جنسی زنان باشد که رخ نماید اما آیا مگر هدف از انقلاب اسلامی مقابله با چنین رویه ای نبود؟
انقلاب اسلامی شکل گرفت تا یکی از اساسی ترین اصول انسانی اسلام که برابری زن و مرد به عنوان انسان است تبیین شود. در دوران طاغوت اساس سیاست ورزی حاکمان این طور بود که چه در سینما یا در موسیقی از زنان به عنوان کالاهایی برای جلب مخاطب استفاده کنند اما اسفناک اینکه همان استفاده های ابزاری هم از اوایل دهه 50 به ورشکستگی سینمای فارسی و پایین آمدن فروش آلبومهایی منجر شده بود که سعی می کردند صدای زنان را مجالی کنند برای کسب درآمد.
انقلاب اسلامی شکل گرفت تا هنر ایرانی-اسلامی در کانون توجه قرار گیرد و حالا بعد از سی و چند سال از پیروزی انقلاب گروهی پیدا شده اند که قصد دارند با کنار گذاشتن اسلامیت از هنر، همان راهی را بروند که دستگاه هنری دولت پهلوی در پیمودن آن به شدت شکست خورده بود.
این گروه از سوی چه کسانی حمایت می شوند؟
اینکه چنین گروهی از سوی چه کسانی حمایت می شوند و چگونه فعالیت میکنند که حتی در دستگاه دولت هم تلویحا از آنها حمایت می شود پرسش اساسی است که در این مسیر باید مورد توجه قرار گیرد. اینکه آوازخوانی زنان حتی از سوی وزیر ارشاد مملکت ما هم موضوعی معمولی لحاظ میشود و دستگاه هنری هم مرتب سعی دارد بر گاف هایی که بواسطه اعطای مجوز آلبوم یا برگزاری کنسرت با حضور خوانندگان زن داده اند سرپوش بگذارند واقعا جای سوال دارد.
واقعا دستاورد این رویه ها چیست؟ دوست داریم به کجا برسیم؟ آیا اعتلای هنر ایرانی-اسلامی در گروی چنین استفاده های ابزاری از جنس زن است؟ اگر این طور است چرا به هنگام رأی اعتماد گرفتن از نمایندگان مردم صریح و بی پرده درباره این سبک مدیریتی صحبت نمی کنیم؟
آنها که برای استفاده ابزاری از زنان چه در سینما و چه در موسیقی سرمایه گذاری میکنند یک هدف بیشتر ندارند و آن هم اینکه اساس نظام را زیر سوال ببرند. آنها همانها هستند که می کوشند با اعطای عناوینی چون “شوالیه” و “سِر” هنرمندان ایرانی را مجیزگوی خویش کنند.
اینها همانها هستند که به بی کیفیت ترین آثار ایرانی به صرف اینکه ضدنظام باشند خرسها و شیرهای طلایی و نقره ای میدهند تا هنرمندانی را تربیت کنند در خدمت دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی! اینها همانها هستند که داعش را درست میکنند تا تصویرسازی درستی که جمهوری اسلامی از اسلام ارائه می دهد را زیر سوال ببرند. و افسوس که در داخل کشور هم برخی از روی جهالت و یا شاید هم آگاهانه آب به آسیاب آنها می ریزند.
منبع : سایت شهید آوینی
به مناسبت عید غدیر در یکی از هتلهای زنجیره ای و سنتی یزد در مراسمی با حضور مسؤولان استان یزد در سال اقتصاد و فرهنگ، از البسه دوران قجری بر تن آقایان مهماندار و خانم های مانکن مهماندار با آرایش غلیظ رونمایی شد.
سابقه کشف حجاب در ایران به عهد مغول و یورش مغولان به ایران بازمی گردد و ترویج آن از زمان قاجاریه با مسافرت ناصرالدین شاه به غرب و به ارمغان آوردن سوغات پوشش زنان غربی برای بانوان ایرانی شکل گرفت.
تغییر لباس زنان اندرون نیز پس از سفرهای ناصرالدین شاه به اروپا آغاز شد و به تدریج از حرمسرای شاهی به خانه اعیان و سایر اقشار جامعه سرایت نمود. اما پوشش زنان در بیرون از خانه تا دوره مشروطیت و مدتی پس از آن به همان شکل سنتی (چادر، چاقچور و روبنده) بود.
کم کم این سنت شکنی به عهد پهلوی نیز سرایت کرد و به دنبال این سیاست، رضاشاه در اوایل خرداد 1314ش به کلیه وزرا، مدیران ، رؤسا و کارمندان دولت دستور داد که هفتهای یک شب با خانم های خود در کلوپ ایران حضور یابند.
حکایت سال جاری برگزاری شوی لباس قاجار در کاخ سعدآباد
حدود پنج ماه پیش همزمان با شب میلاد حضرت زهرا (س) شوی لباس قاجار در کاخ سعد آباد با حضور جمعی از زنان ایرانی و خارجی از جمله همسران وزرا و سفرای خارجی به میزبانی همسر رییس جمهور برگزار شد که یکی از برنامههای ویژه این مراسم، نشان دادن آداب و سنتهای ایرانی با برگزاری شوی لباس دوران قاجار بوده که با رقص سنتی دختر بچهها نیز همراه شده بود.
مردم یزد پس از انتشار این خبر به صورت خودجوش پس از برگزاری نماز جمعه پنجم اردیبهشت سال جاری در اعتراض به برگزاری جشن کاخ سعدآباد اقدام به امضای طومار و سردادن شعار مرگ بر فتنه گر کردند که در همین سایت خبری نیز منتشر شده است.
ماجرای رونمایی از البسه قاجاریه در یزد چه بود؟
در حالی که هنوز پنج ماه از جریان برگزاری شوی لباس قاجاریه در کاخ سعد آباد نگذشته است و مردم یزد خواستار تأیید یا تکذیب برگزاری چنین جشنی شده بودند ؛ در کمال ناباوری همزمان با شب عید غدیر، یکی از هتل های زنجیره ای و سنتی شهر یزد مراسم رونمایی از البسه دوران قاجار را به عنوا ن لباس رسمی مهمانداران این هتل با حضور برخی از مسؤولان استان از جمله حیدری، مدیرکل حوزه استاندارو معاون اجتماعی استاندار برگزار کرد.
در این مراسم که جمعی از مهمانان داخلی و خارجی مقیم هتل نیز حضور داشتند علاوه بر پذیرایی از شرکت کندگان در مراسم توسط مهمانداران با لباس های قجری، برنامه های متنوعی شامل موسیقی سنتی نیز اجرا شد.
این گزارش می افزاید: علی رغم استفاده از لباس های سنتی ایرانی که قطعاً می بایست با فرهنگ اسلامی نیز مطابقت داشته باشد و چند سالی است طراحان ایرانی را به سمت تلفیق طرح های سنتی با رعایت شئونات اسلامی سوق داده است ولی نباید از نظر دور داشت که در جامعه اسلامی و آن هم در شهر دارالعباه باید چیدمان چنین مراسمی و اجرای چنین طرح هایی با حساسیت ویژه ای اجرا شود و لذت جذب توریست بیشتر فدای یک عمر فرهنگ و آبروی زنان این دیار نشود.
مسأله ای که جای بحث و تحلیل دارد آرایش بانوان مهماندار و بیرون گذاشتن موها با تزئین هماهنگ به سبک دورانی که به «کشف حجاب» شهرت دارد است که از طراحی هماهنگ برگزار کنندگان این مراسم حکایت دارد.
سؤال این است که چگونه مسؤولان این هتل به خود اجازه می دهند از یک طرف بانوان را ملعبه اجرای طرح های خود قرار دهند و از طرف دیگر مکانی را که می تواند با وجود اقامت چند روزه مهمانان داخلی و خارجی در این هتل، انتقال دهنده فرهنگ دارالعباده قرار گیرد اینگونه فرهنگ را فدای اقتصاد کنند و سابقه دیرینه زنان یزدی را که حافظ حجاب اسلامی بوده اند زیر سؤال ببرند؟
اکنون از مسؤولان فرهنگی دارالعباده انتظار می رود تا نگذارند تنور چنین اقتصادی نان فرهنگ یزد را بسوزاند وآبروی مقاومت زنان دارالعباده که در زمان سیاه کشف حجاب رضاخانی تا کنون در برابر نفوذ فرهنگ غرب ایستادگی کرده اند یک شبه به باد فنا دهند.
ضمن احترام به مسؤولان استانی شرکت کننده در این مراسم که به گفته یکی از شرکت کنندگان تنها در اوایل مراسم و شاید بدون اطلاع از محتوای مراسم به عنوان شرکت کننده حضور داشته اند می خواهد تا موضع خود را در این زمینه به صورت صریح اعلام کنند.
گفتنی است: عکس های این مراسم توسط یکی از مخاطبان شرکت کننده در مراسم ارسال شده است.
منبع : یزد بانو