برادران و خواهران! در همه حال بايداز خداى متعال كمك خواست.

رابطه‌ى قلبى بين ما و خدا بايد در حال آسايش، در حال راحت، در

حال محنت، در حال كرب ادامه پيدا كند؛ اين ضامن حركت تكاملى

انسان است، ضامن تعالى انسان است؛ اين است كه ميتواند ما را به

آن هدف اصلى آفرينش برساند. به نظر ما، اين توسل و تضرع، در

همه‌ى عرصه‌هاى حيات، به عمل مى‌انجامد. اگر اين توجه به خدا باشد،

ركود، سكون، نااميدى، بازگشت به عقب و توقف در عرصه‌هاى

گوناگون حيات وجود ندارد. لازمه‌ى عمل هم «صبر» و «توكل» است.

شماها مسئولان كشور هستيد در بخشهاى مختلف؛ كارهاى زيادى بر

عهده‌ى شما است؛ كارهاى شما، هم كار دنيا است، هم كار آخرت؛

يعنى وقتى به انجام وظيفه‌ى خود ميپردازيد، هم داريد دنيا را آباد ميكنيد،

زندگى را آباد ميكنيد، هم داريد باطن و درون خودتان را آباد ميكنيد.

اين عمل - كه هم عمل دنيائى است، هم عمل اخروى است - احتياج دارد

به دو عنصر: صبر و توكل.

آيه‌ى شريفه‌ى قرآن ميفرمايد:

«نعم اجر العاملين. الّذين صبروا و على ربّهم يتوكّلون».

صبر يعنى پافشارى، پايدارى، مقاومت، ايستادگى، هدف را فراموش نكردن

فرمود: «ان يكن منكم عشرون صابرون يغلبوا مئتين»؛

در ميدان نبرد، در ميدان روياروئى با دشمن، اگر صبر داشته باشيد،

ميتوانيد با اين نسبت بر دشمن غلبه پيدا كنيد.

مكرر عرض كرده‌ايم؛ در عرصه‌هاى گوناگون جهانى، درگيرى‌ها

غالباً جنگ اراده‌ها است؛ هر طرفى كه اراده‌اش زودتر ضعيف شود،

شكست خواهد خورد. صبر يعنى اين عزم را، اين اراده را نگه داشتن،

حفظ كردن. توكل هم يعنى كار را انجام دادن و نتيجه را از خدا خواستن.

گمان نشود - كه البته در فضاى دينىِ امروز گمان هم نميشود؛ در گذشته

چرا، تبليغ ميشد، اينجور توهّم ميشد - كه توكل يعنى بنشين تا خدا برساند،

بنشين تا خدا درست كند، بنشين تا خدا گره را باز كند؛ نه، توكل يعنى كار

را انجام بده، نتيجه را از خدا بخواه؛ منتظر نتيجه از سوى پروردگار باش.

بنابراين در موضوع توكل - به قول ما طلبه‌ها - «كار» اخذ شده است.

خب، كاربرد صبر و توكل، علاوه بر اعمال شخصى، در اداره‌ى كشور

هم بسيار مهم است. در اعمال شخصى، هم صبر ما، هم توكل ما كاربرد دارد:

در تحصيل صبر داشته باشيم، توكل داشته باشيم، پيش ميرويم؛ در مشاغل

ادارى همين جور، در ورزش همين جور، در اداره‌ى امور خانواده

همين جور؛ در هر كارى از كارهاى شخصى، همين جور. در اداره‌ى كشور

و مديريت كشور هم - چه مديريتهاى كلان، چه مديريت بخشهاى گوناگون

- صبر و توكل نقش دارد. بدون صبر و بدون توكل امكان ندارد انسان

بتواند كارهائى را كه در زمينه‌ى مديريت كشور برعهده‌ى او است،

انجام دهد. با بى‌صبرى، با شتابزدگى، با بى‌حوصلگى، با تنبلى، با مأيوس

شدن در مواجهه‌ى با مشكلات - كه اينها همه‌اش ضد توكل است - نميشود

كارهاى بزرگ را انجام داد، نميشود پيشرفت كرد، نميشود مسئوليت

مهم پيشرفت كشور را به انجام رساند.

بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در دوازدهم ماه مبارك رمضان‌۱۴۳۴

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=23175