خدایا!

هر چه دوست داشتم، از من گرفتی

به هرچه دل بستم، دلم را شکستی

به هر چه عشق ورزیدم، آن را زایل کردی

هر کجا قلبم آرامش یافت، تو مضطرب و مشوشش نمودی

هر وقت که دلم به جایی استقرار یافت، تو آواره ام کردی

هر زمان به چیزی امیدوار شدم، تو امیدم را کور نمودی…

تا به چیزی دل نبندم و کسی را به جای تو نپرستم و در

جایی استقرار نیابم و به جای تو به کسی دیگر، جایی

دیگر و نقطه ای دیگر آرامش نیابم.

و فقط تو را بخواهم، تو را بخوانم، تو را بجویم و تو را بپرستم

( بخشی از مناجات شهید چمران )

شهید سید مرتضی آوینی :

آزادی انسان در آزادی از تعلقات انسانی است و

آن آزادی که در غرب گویند ،قبول بندگی عادات و

تعلقات است و عین اسارت و نه عجب که از خصوصیات

اصلی دنیای امروز یکی هم این است که در الفاظ را

” وارونه” به کار می برند؛

می گویند “آزادی ” و مرادشان” اسارت ” است،

می گویند ” عقل ” و مرادشان ” وهم “است .

می گویند ” انسان” و مرادشان ” حیوان ” است

و می گویند ” تکامل ” و مرادشان ” هبوط” است و

می گویند ” علم ” و مرادشان ” جهل” است و …

قس علی هذا

شهید احمد عظیمی‌جوزانی:

«از تمامی خواهرانم می‌خواهم که حجاب، این لباس رزم،

را حافظ باشند. می‌خواهم هر زمان که آن‌ها را می‌بینم

به وجودشان افتخار کنم، و می‌خواهم زمانی که آن‌ها را

می‌بینم، آن چنان پوشیده ظاهر و باطن باشند که باعث

خشم دشمن و خوشحالی دوستان شوند، و البته این‌ها

همه باید برای خدا باشد.»

شهید حمیدرضا نظام درباره حجاب وصیت کرده است:

«خواهرم، حجاب نشانگر زیبایی روح و اندیشه توست.

خواهرم، حجاب تضمین‌کننده سلامت و پارسایی جامعه

است. جامعه را به ویرانی مکش.

خواهرم، حجاب مجوز ورود تو به بهشت است و آیا واقعاً

بهشت نمی‌خواهی؟‌

خواهرم، غنچه نهفته در برگ را نچینند؛ از بی‌حجابی است

اگر عمر گل کم است؛ نهفته باش و همیشه گل باش» .

جلوی مادر با ادب می نشست و می گفت:

من رو بیشتر دوست داری یا خدا رو؟

مادر: خب معلومه ! خدا رو

- امام حسین علیه السلام رو بیشتر دوست داری یا خدا رو؟

مادر: امام حسین علیه السلام رو هم برای خدا می خوام

- پس راضی میشی من شهید بشم ، فدای امام حسین

علیه السلام بشم؟

این جوری مادرش رو راضی کرد و رفت فدای امام حسین

علیه السلام شد.

خاطره ای از زندگی روحانی شهید مصطفی ردانی پور

وقتی نمازش تمام شد پرسیدم:دعای دیگری بلد نیستی ؟ سال هاست در

قنوت هایت این دعا را می خوانی ؛ ربنا افرغ علینا صبرا…

گفت: صبر چیز خوبی است می تواند ایمانت را ریشه دار کند و نگذارد پایت

در گرفتاریها و مشکلت بلغزد.

گفتم: خوب درست اما چرا فقط این دعا؟

جوابم داد: این ارث یک شهید است که به من رسیده است .

با تعجب پرسیدم : ارث؟؟ یک دعا؟؟

گفت : بله . نمی دانم کدام عملیات بود، مجروحی را برایمان آوردندکه 18

سال بیشتر نداشت . اسمش علی باقری بود . به خاطر ترکش هایی که

خورده بود حالش اصلا خوب نبود . حدود ساعت 2صبح که به هوش آمدبه

هوای این که اذان صبح را گفته اند مهر خواست تا نمازبخواند، برایش خاک

تیمم آوردم ؛ تیمم کرد و نشسته نماز خواند .

معلوم بود درد زیادی را تحمل می کند . در قنوت عاشقانه از خدا صبر و

استقامت می خواست :

ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین .

پروردگارا! پیمانه شکیبایی و استقامت را بر ما بریز و قدم های ما را ثابت بدار

و ما را بر جمعیت کافران ، پیروز بگردان .

نمازش که تمام شد کلی مقدمه چینی کرد و گفت : خانم پرستار ! شما

خیلی خوبید ، اما می دانید ریشه موهایتان پیدا ست!

او جای بچه من بود اما درس بزرگی به من داد . او شهید شد …. اما از آن روز

به بعد تصمیم گرفتم ، ذکر قنوت هایم دعای او باشد

( نشریه صالحین، شماره چهارم ، ص 31)