1. «بسم‏ اللَّه» نشانگر رنگ وصبغه‏ ى الهى وبیانگر جهت‏ گیرى

توحیدى ماست.

2. «بسم‏ اللَّه» رمز توحید است وذكر نام دیگران به جاى آن رمز كفر،

و قرین كردن نام خدا بانام دیگران، نشانه ‏ى شرك. نه در كنار نام خدا،

نام دیگرى را ببریم ونه به جاى نام او.

3. «بسم اللَّه» رمز بقا ودوام است. زیرا هرچه رنگ خدایى نداشته باشد،

فانى است.

4. «بسم‏ اللَّه» رمز عشق به خدا وتوكّل به اوست. به كسى‏ كه رحمان و

رحیم است عشق مى‏ ورزیم و كارمان را با توكّل به او آغاز مى‏ كنیم، كه بردن

نام او سبب جلب رحمت است.

5. «بسم‏ اللَّه» رمز خروج از تكبّر و اظهار عجز به درگاه الهى است.

6. «بسم‏ اللَّه» گام اوّل در مسیر بندگى و عبودیّت است.

7. «بسم‏ اللَّه» مایه فرار شیطان است. كسى كه خدا را همراه داشت،

شیطان در او مؤثّر نمى‏ افتد.

8. «بسم‏ اللَّه» عامل قداست یافتن كارها و بیمه كردن آنهاست.

9. «بسم‏ اللَّه» ذكر خداست، یعنى خدایا! من تو را فراموش نكرده ‏ام.

10. «بسم‏ اللَّه» بیانگر انگیزه ماست، یعنى خدایا هدفم تو هستى نه مردم،

نه طاغوت‏ ها ونه جلوه‏ ها و نه هوس‏ ها.

11. امام رضاعلیه السلام فرمود: «بسم ‏اللَّه» به اسم اعظم الهى، از سیاهى

چشم به سفیدى آن نزدیك‏تر است.

( تفسیر نور، محسن قرائتی ، ج1 ، ص 25)