در ادامه بحث سخن بی فایده گفتن چنین آمده است :

… همچنان که روایت شده است : لقمان نزد داوود علیه السلام آمد ، در وقتی که او زره می ساخت و پیش از آن ، لقمان زره را ندیده بود . تعجب کرد که فایده آن چه چیز است! خواست بپرسد ، دانایی و حکمت او مانع شد و خودداری نمود. چون داوود علیه السلام فارغ شد برخاست و زره را پوشید و گفت : زره ، خوب چیزی است برای وقت حرب . لقمان گفت : خاموشی خوب چیزی است و کم است کسی که آن را به جا آورد.

مخفی نماند که ، سبب امثال این سخنان بی فایده ، یا حرص بر شناختن چیز های بی فایده است ، یا خوش مشربی کردن تا مردم به صحبت او میل پیدا کنند ، یا گذرانیدن وقت و به سر رسانیدن روز و شب .

و همه این ها از پستی قوه شهویه و زبونی آن ، و متبعت هواهای نفسانی ست . و علاج آن ، (بعد از متذکر شدن مذمت آن – همچنان که گذشت – و مدح ضد آن که خاموشی است – همچنان که مذکور خواهد شد -  و یاد آوردن این که مرگ در پیش روی آدمی ست ، و هر کلمه ای که از دهان آدمی بیرون آید ، محاسبه خواهد شد ، و این که سرمایه کسب سعادت ، وفت و انفاس است و این که زبان دامی است که می توان حورالعین را به دام آورد) آن است که از مردم مهما امکن گوشه گیری اختیار کند ، و خود را بر سکوت و خاموشی ، حتاً از چیزهایی که فایده کمی دارد، بدارد ، تا زبان او به ترک سخنان بی فایده عادت کند .

و هر سخنی که می خواهد بگوید ، ابتدا در آن  فکر کند و ببیند که اگر فایده دینی یا دنیایی دارد ، بگوید ، والّا خاموش باشد .

بعضی در دهان خود سنگی می گذاشته ، که متذکر باشند و سخن بی فایده و فضول نگویند .

( معراج السعاده ، ملا احمد نراقی ، ص 447 )

خدایا ! به ما توفیق عمل به آموخته هامان را عنایت فرما .

درزندگی همه ما انسان ها سختی وجود دارداین سختی ها می توانددلایل گوناگون داشته باشد از جمله این دلایل :

 1-ارتقاء درجه برای انسان است . که ما با تحمل سختی ها از لحاظ معنوی به درجه بالاتری می رسیم.

2- دلیل دیگری که می توان برای این سختی ها نام برد پاک شدن انسان از گناه است . البته گناهان ما متفاوت است بعضی از گناهان همانند لباسی که زیاد کثیف نیست با آب خالی پاک می شود یعنی مشکل کوچکی در زندگی  پیش می آید و تحمل سختی آن گناه ما را پاک می کند اما بعضی از گناهان شدتش بیشتر است و با مواد شوینده پاک می شود ولی شدت بعضی از گناهان به قدری زیاد است که باید آن را با سنگ پا پاک کرد . پس گاهی از اوقات سختی های زندگی ما متناسب با گناهانی است که ما مرتکب می شویم .

دیگر این که در روایت داریم که هر مصیبتی که بر ما وارد شود از مصیبت بزرگتری جلوگیری کرده است .

پس زیاد از سختی های زندگی ناراحت نشوید .

( بخشی از سخنان سرکار خانم حسین زاده در جمع طلاب )

خدایا ! به ما صبری عطا کن که مشکلات زندگی را با یاد تو تحمل کنیم .

خدایا ! ما را با مصیبت های بزرگ امتحان نکن .

خدایا ! آنی و کمتر از آنی ما را به خودمان وامگذار.

الهی چنان کن سرانجام کار

تو خوشنود باشی و ما رستگار

چه کار کنیم که بچه ها به خداوند بدبین نشوند؟ وقتی کسی از دنیا می رود به بچه ها چه بگوییم؟

یکی از اشتباهات والدین این است که وقتی بچه ها خطایی می کنند به آن ها می گوییم که خداوند تو را به آتش جهنم می اندازد.یا اگر کسی از دنیا برود می گوییم او پیش خدا رفته و این حرف باعث می شود بچه ها نسبت به خداوند بدبین شوند . چرا نعمت های خدا را برای کودکان بازگو نمی کنیم؟

برای تربیت صحیح سعی کنیم غیر مستقیم خدا را به بچه بشناسانیم نه خدای ترسناک بلکه خدای مهربان.

مثلاً به بچه بگوییم برای مدت کوتاهی چشمش را ببندد و بعد از باز کردن چشمش به او بگوییم ببین چه خدای مهربانی داریم که به تو چشم داده و… به این گونه همه نعمت های خدا را به بچه بشناسانیم . با کودکان باید در حد فهم و درک خودشان صحبت کرد ، برهان وجوب و امکان برای کودک قابل فهم نیست .

در مورد مردن اطرافیان هم به کودک حقیقت را بگویید . به او بگویید فلانی پیر شده بود یا اگر سانحه تصادف بوده بگوییم او تصادف کرده بود بدنش دیگر تحمل نداشت . روحش به بدن زیباتری رفته و در باغ زیبایی رفته و آنجا زندگی می کند و ما نمی توانیم او را ببینیم و چندین سال دیگر ما هم  پیش او می رویم . به این صورت کودک تصور بدی نسبت به خداوند پیدا نمی کند.

مواظب باشید !!!

بچه ها را از خدا نترسانید ، برای کودکان از نعمت های خدا بگویید نه از عذاب های الهی

( گزیده ای از سخنان سرکار خانم حسین زاده در پاسخ به سئوالات طلاب )

انسان برای سرمایه گذاری مادی همیشه به دنبال جایی است که سود بیشتری نصیب او شود .

برای اعمال عبادی نیز ما به دنبال سود بیشتر هستیم . ماه های رجب ، شعبان و رمضان از ماه هایی هستند که سرمایه گذاری و عبادت در آن ها سود مضاعف دارد .البته باید همیشه با یاد داشته باشیم که ثمره بسیاری از اعمال ما و حقیقت آن ، ارتباط با خدا و شناخت اوست.

کارهای وقتی ارزش دارد که درمسیر بندگی خداوند باشد .

علم در حوزه نیز در صورتی سودمند است که در مسیر بندگی خداوند باشد . در مسیر رضایت خداوند باشد.

( گزیده ی سخنان سرکار خانم جوانمردی ، مسئول کانون پؤوهش های خواهران طلبه در سراسر کشور در افتتاحیه کانون پژوهشی ملاصدرا)

بیایید این سود مضاعف را از دست ندهیم.

سعی کنیم در این ماه مبارک به خدا نزدیک تر شویم.

بیایید خود را برای ماه مبارک شعبان و رمضان آماده کنیم.

بیایید همه برای همدیگر دعا کنیم که دعا برای دیگران زودتر مستجاب می شود.

از خدا بخواهیم تا به همه ما توفیق بهره برداری از این ماه را عنایت فرماید.

الهی ! توفیق بندگی خودت را در ماه رجب به ما عنایت فرما

سرکار خانم حسین زاده در پاسخ به سئوال یکی از طلبه ها در مورد مشکلات زندگی خانوادگی توضیح دادند که : من بارها به کسانی که از مشکلات زندگی شکایت دارند و از همسرانشان گله می کنند گفته ام که چرا همیشه بدی های همسرتان را می گویید ؟ چرا از خوبی های او نمی گویید؟

دوست ندارید به کسی بگویید ! اشکالی ندارد ! بنویسید . برای خودتان خوبی های همسرتان را بنویسید و در مقابل بدی هایش را هم بنویسید ، یا می توانید عیب هایی که می توانست داشته باشد و ندارد را هم بنویسید.

سپس به خودتان نگاه کنید !! می بینیم که خودمان چقدر عیب داریم وشاید در برابر عیوب ما ، عیوب همسرمان کمتر باشد .

توجه کنیم !!

سعی کنیم در زندگی مثل مگس نباشیم که روی جاهای کثیف می نشیند .

زیبایی ها را ببینیم و فقط به عیوب دیگران نگاه نکنیم.

گاهی در زندگی احساس پوچی می کنیم .چه کنیم که این احساس را نداشته باشیم ؟

احساسات انسان درونی است نه بیرونی ، پس با انجام کاری نمی توانیم حس پوچی که در انسان به وجود آمده از بین برد .

باید از درون شاد شویم و راه شاد شدن درونی ، تغییر دید است همیشه زشتی ها را نبینیم ، سعی کنیم خوبی ها را ببینیم تفسیر آیه 11 سوره ضحی که می فرماید ” و امّا بنعمة ربّک فحدث ” را بخوانید .

 طبق دستور خداوند نعمت های الهی را بازگو کنید مثلاً با خودمان بیندیشیم اگر همه سختی هایمان را خداوند با یک نعمت بینایی عوض کند می پذیریم ؟ راضی می شویم چشمان خودمان را بدهیم و در مقابل سختی ها و گرفتاری هایی که داریم برطرف شود؟

البته کسی که خداوند به او نعمت بینایی را نداده در مقابل نعمت های دیگری به او داده است ولی ما راضی نمی شویم که  نعمت بینایی را با هیچ چیز دیگر عوض کنیم .

پس نعمت ها را بر شمریم ، خودمان بنشینیم و بگوییم سالم هستیم ، چشم سالم  داریم ، گوش سالم داریم ،…و مهم تر از همه شیعه علی بن ابی طالب هستیم و این نعمت بسیار بزرگی است که خداوند به ما داده ، در کشور اسلامی ایران ، زندگی می کنیم و…. این ها همه نعمت های خداست.

به این ترتیب می توانیم از درون خود را شاد کنیم . همیشه داشته هایمان را نگاه کنیم نه نداشته ها.

(بخشی از سخنان سرکار خانم حسین زاده درجلسه  پاسخ به سئوالات طلاب )