مرحوم شيخ صدوق به نقل از حاكم بيهقى حكايت كند:

روزى حضرت علىّ بن موسى الرّضا عليهما السلام در

جمع عدّه اى نشسته بود، ضمن فرمايشاتى فرمود:

در دنيا هيچ نعمت واقعى و حقيقى وجود ندارد.

بعضى از دانشمندان حاضر در مجلس گفتند:

يا ابن رسول اللّه ! پس اين آيه شريفه قرآن «لتسئلنّ

يومئذٍ عن النّعيم »(سوره تكاثر: آيه 8)كه مقصود آب سرد

و گوارا مى باشد، را چه مى گوئى ؟

حضرت با آواى بلند اظهار نمود: شما اين چنين تفسير

كرده ايد؛ و عدّه اى ديگرتان گفته اند: منظور طعام لذيذ

است ؛ و نيز عدّه اى ديگر، خواب راحت و آرام بخش

تعبير كرده اند.

و سپس افزود: به درستى كه پدرم از پدرش ، امام جعفر

صادق عليه السلام روايت فرموده است كه : خداوند متعال

نعمت هائى را كه در اختيار بندگانش ‍ قرار داده است ،

همه به عنوان تفضّل و لطف بوده است تا مورد استفاده

و بهره قرار دهند.

و خداى رحمان اصل آن نعمت ها را مورد سؤ ال و بازجوئى

قرار نمى دهد و منّت هم برايشان نمى گذارد، چون منّت

نهادن در مقابل لطف و محبّت ، زشت و ناپسند است .

بنابر اين ، منظور از آيه شريفه قرآن ، محبّت و ولايت ما

اهل بيت رسول اللّه صلوات اللّه عليهم است كه خداوند

متعال در روز محشر، پس از سؤ ال پيرامون توحيد و

يكتاپرستى ؛ و پس از سؤ ال از نبوّت پيغمبر اسلام ، از

ولايت ما ائمّه ، نيز سؤ ال خواهد كرد.

و چنانچه انسان از عهده پاسخ آن برآيد و درمانده نگردد،

وارد بهشت گشته و از نعمت هاى جاويد آن بهره مى برد،

كه زايل و فاسدشدنى نخواهد بود.

سپس امام رضا عليه السلام افزود: پدرم از پدران بزرگوارش

عليهم السلام حكايت فرمود، كه رسول خدا صلى الله عليه

و آله خطاب به علىّ بن ابى طالب عليه السلام فرمود:

اى علىّ! اوّلين چيزى كه پس از مرگ از انسان سؤ ال

مى شود،يگانگى خداوند سبحان ، سپس نبوّت و رسالت

من ؛ و آن گاه از ولايت و امامت تو و ديگر ائمّه خواهد بود،

با كيفيّتى كه خداوند متعال مقرّر و تعيين نموده است .

پس اگر انسان ، صحيح و كامل اقرار كند و پاسخ دهد،

وارد بهشت جاويد گشته و از نعمت هاى بى منتهايش

بهره مند مى گردد.

(  تفسيرالبرهان : ج 4، ص 502، ح 5، به نقل از توحيد شيخ صدوق )