ریشه کبر را به هر چه بشود باید برید
گاهی اوقات وقتی صفت زشتی داریم برای از بین بردن آن تلاش می کنیم ولی تا چه حد ؟
تا چه حد برای نابودی یک رذیله اخلاقی تلاش می کنیم ؟
هیچ وقت فکر کردید بزرگان چگونه رذایل اخلاقی را از خود دور می کردند ؟
یکی از شایع ترین رذیله اخلاقی کبر و غرور است که اکثراً به آن مبتلا هستیم ، فقط شدت آن متفاوت است .
داستانی در مورد یکی از اصحاب ائمه علیهم السلام خواندم که هم زیباست و هم نشان می دهد تا چه حدی باید تلاش کرد .
محمد بن مسلم مردی ثروتمند از اشراف کوفه و از اصحاب امام باقر و امام صادق علیها السلام است . روزی حضرت باقر علیه السلام به او فرمود : ای محمد باید تواضع کنی .
چون محمد از مدینه به کوفه برگشت ، ظرف خرما و ترازو برداشت و در مسجد کوفه نشست و صدا می زد ، هر که خرما می خواهد بیاید و از من بخرد .( این کار را برای از بین بردن کبر نفس می کرد )
بستگانش آمدند و گفتند : ما را با این کار خود رسوا کردی .
گفت : مولایم مرا امر به چیزی فرموده که مخالفتش نخواهم کرد و از این محل اجتماع ،حرکت نمی کنم تا تمام خرماهایی که در این ظرف است بفروشم .
بستگانش گفتند : حال که می خواهی حتماً خرید و فروش کنی پس در محلی که آرد گندم می کنند برو .
آن جناب قبول کرد و شتر و سنگ آسیابی خرید و مشغول آرد کردن گندم شد . (تا با این کار کبر نفس خود را از بین ببرد و خود را با یک فرد عادی برابر ببیند )
( گناهان کبیره ، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب ، ص 157)
توجه !!!
ما جقدر و تا چه حدی برای نجات نفس خودمان تلاش می کنیم ؟
اگر امام زمان ما (عج) از ما چیزی بخواهند ما به خاطر حرف اماممان از چه چیز هایی می گذریم ؟
اصلاً از چیزی می گذریم ؟
