در دوران دفاع مقدس، معیشت در کنار تمام مشکلات زمان جنگ از دغدغه‌های پاسداران و سربازانی بود که خود در مرزها از میهن دفاع می‌کردند. سرداران شهید فتحعلی‌زاده و عظیم‌خانی از رزمندگان استان آذربایجان غربی نیز در وصیت‌نامه‌های خود به این موضوع اشاره داشتند. در ادامه زندگی‌نامه و فرازی از وصیت‌نامه این شهدای والامقام را می‌خوانید.

زمانی که انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) شروع شد، عادل عظیم خانی در کلاس دوم راهنمائی تحصیل می‌کرد و نوجوانی بیش نبود، خیابان محل زندگیشان محل تجمع انقلابیون بود به همین جهت خود به خود بدان سو کشیده شد و به صفوف مردم پیوست.

در سال 58 بنا به فرمایش حضرت امام خمینی (ره) با تشکیل ارتش بیست میلیونی در انجمن مدرسه و پایگاه‌های سپاه به فعالیت پرداخت.

پاییز سال 61 به مناطق عملیاتی اعزام شد تا از مرز عقیده و ایمان پاسداری کند و چندین بار از ناحیه دست، سینه و پا مجروح شد. با روحیه انقلابی که داشت در راه خدمت به امام(ره) و اسلام از هیچ کوششی دریغ نکرد و در عملیات‌های مختلفی همچون والفجر مقدماتی، والفجر 8 و … شرکت داشت و در یکی از عملیات‌ها یکی از دست‌هایش از کار افتاد.

بی‌باکی و نترسی او هنگام عملیات، زبانزد رزمندگان بود. هنگامی که مسؤولیت قائم مقامی گردان را بر عهده داشت، شب تا صبح به همسنگرانش سرکشی می‌کرد و با شوق بسیار و تواضع فراوان آنان را دلگرم می‌کرد.

دوستانش می‌گفتند عادل خواب شهادت خویش را دیده و می‌دانست در عملیات کربلای 8 شهید می‌شود و آنچنان شد.

در فرازی از وصیت نامه شهید عظیم خانی آمده است:

روی قبرم مثل برادر (شهید) فتحعلی‌زاده، گِلی باشد‌ زیرا در شهرمان کسانی هستند که نان روزمره خود را نمی‌توانند پیدا کنند و در زیر سقف‌های گلی زندگی می‌کنند.

در فرازی از وصیت نامه شهید محمد فتحعلی زاده آمده است:

سر قبری و سنگ قبر برایم نسازید و قبری بسیار ساده و گِلی با یک تکه حلبی کوچک و نباتی بگذارید تا یادتان همیشه باشد که هنوز در حلبی‌آبادها و روستاهای دور افتاده‌مان، مادران، خواهران، برادران و پدران مان حسرت غذای روزانه را می کشند.

منبع : سایت شهید آوینی