در دلم بود که آدم شوم ، اما نشدم

بی خبر از همه عالم شوم ، اما نشدم

آرزو ها همه در گور شد ای نفس خبیث

در دلم بود که آدم شوم ، اما نشدم

وای بر ما ! وقتی که امام خمینی (ره ) در اشعار خود این گونه می گویند ، پس ما چه بگوییم ؟

اماما!

شما نمونه ای از انسان های کامل بودید

می دانم ! شما که با تمام وجود برای احیای اسلام تلاش کردید .

می دانم ! شما برای اسلام سال ها تبعید را تحمل کردید .

چه سختی هایی که شما متحمل شدید .

درد فراغ ، دوری از وطن ، دوری از خانواده

اما می دانم بزرگترین غم شما ،

 غم خطر نابودی اسلام بود .

غم خطر نابودی ایران بود .

غم فساد رژیم پهلوی

 غم نفوذ بیگانگان

اما دعاها و تلاش شما نتیجه داد ،ملت بیدار شدند.

دشمنان در خواب غفلت فرو رفتند و

انقلاب پیروز شد.

وتلاش شما برای سربلندی ایران ادامه پیدا کرد تا

آید آن روز که من هجرت از این خانه کنم

از جهان پرزده در شاخ عدم لانه کنم

رسد آن حال که در شمع وجود دلدار

بال و پر سوخته کار شب پروانه کنم

شما از خانه دنیا هجرت کردید و ما در غم هجران شما سوختیم

اما نمی گذاریم زحمات شما به هدر رود

همه تلاشمان را برای حفظ ایران و اسلام خواهیم کرد

ابیات بالا از دیوان اشعار امام خمینی (ره)، مولف : قادر فاضلی