در  بعضی از اخبار قدسیه رسیده است که :

مرا بندگانی ست که ایشان مرا دوست دارند و من آن ها را دوست داریم ؛

ایشان مشتاق من هستند ، من مشتاق ایشان ؛ ایشان مرا یاد می کنند

و من ایشان را . اولین عطای من به ایشان آن است که نور خود را به دل

ایشان می افکنم ؛ پس ایشان از من خبر می دهند ، همچنان که من از

ایشان خبر می دهم . اگر آسمان ها و زمین را در ترازوی ایشان نهم ؛

در حق ایشان کم می شمارم و به ایشان روی می آوردم و کسی که

من به او رو ی  آورم ، احدی نمی داند که چه می خواهم به او عطا کنم .

( معراج السعاده ، ملا احمد نراقی ، ص 757)

چقدر خواندن این روایات لذت بخش است

خدایا! خودت می دانی دوستت داریم

خدایا! می دانی ما تو را از یاد نمی بریم ولی در

بندگی ات کوتاهی می کنیم

خدایا ! میدانیم آن طور که شایسته است تو را عبادت نمی کنیم

بار الها ! کوتاهی های ما را ببخش

بار الها !ما وصال تو را با همه دنیا و آخرت عوض نمی کنیم

بار الها  ! به ما هم روی آور.