يكي از زنان اسلام كه‏ مايه افتخار جهان است زينب كبري عليها السلام است .تاريخ نشان مي‏ دهد كه حوادث خونين و مصائب بي نظير كربلا زينب را به صورت پولاد آبديده در آورد .

زينبي كه از مدينه خارج شد با زينبي كه از شام به مدينه برگشت‏ يكي نبود .زينبي كه از شام برگشت رشد يافته‏ تر و خالص‏ تر بود . حتي آنچه‏ در خلال حوادث اسارت ظهور كرده با آنچه در خلال ايام كربلا در زماني كه‏ هنوز برادر بزرگوارش زنده بود و مسؤوليت به عهده زينب گذاشته نشده بود ، از زينب ظهور كرد ، فرق دارد .

يكي از زنان فاضله مسلمان عرب در زمان ما به نام دكتر عايشه بنت‏ الشاطي كتابي درباره زينب نوشته به نام بطلة كربلا يعني بانوي قهرمان‏ كربلا . اين كتاب چند بار به فارسي ترجمه و چاپ شده . اين بطولت و قهرماني قسمت زيادش معلول همان حوادث و شدايد كربلاست . حوادث كربلا بود كه زبان زينب كبري را به آنچنان خطابه غرا و آتشيني در مجلس يزيد جاري كرد كه همه شنيده‏ ايد
ابوتمام مي‏ گويد :

لولا اشتعال النار في ما جاورت

ما كان يعرف طيب عرف العود

اگر آتش در كنار چوب عود مشتعل نشود و داغي و سوزندگي آن عود را نگيرد ، بوي خوش عود ظاهر نمي‏ گردد . تا آتش نباشد ، تا درد و سوزش‏ نباشد ، هنر چوب عود ظاهر نمي‏ گردد

سعدي در همين مضمون مي‏گويد :

قول مطبوع از درون سوزناك آيد كه عود چون همي سوزد جهان از وي معطر مي‏ شود

رودكي مي‏ گويد :

اندر بلاي سخت پديد آيد

فضل و بزرگواري و سالاري

منبع : بیست گفتار ، مرتضی مطهری ، ص 195